C7 Chapter 7

"Kayo ba ang nagbigay ng sulat!?"

Na-fall ako sa isang TRAP?

Isa isa Kong tinignan ng masama ang tatlong lalake. Hindi ko sila kilala pero pamilyar ang mga hilatsa ng mukha. San ko ba sila nakita?

" nanghihithit kami kanina ng matiyempuhan ka, kung sweswertehin nga naman."

Tinignan ko ang nagsalita , may hawak siyang sigarilyo. No.. Its a paper rolled, shoot a drug?

Mapupungay at mapula na mata, nakakatakot na aura, ngising tila na uulol. I'm in danger again am I? totoo nga sigurong kadikit ko ang disgrasya.

May imaginary placard ba sa noo ko ng "accident prone area?"

Bwisit kasi na Vander yun! Kingna niya!

"Balita namin , Amazona ka raw? Huuu!sample nga!"

Nagtawanan sila,

"Tabi, padaan."

Sinubukan Kong umalis pero hinaklit ako ng isa sa braso, naramdaman ko din ang matulis na bagay sa tagiliran ko

Not again.

"Laro muna tayo Cassandra"

"Sino kayo? Anong kailangan niyo?"

Mahinahon man ramdam ko na ang kaba, nakadroga sila , may mga armas , at... Wala ang kondisyon ko sa isip at katawan tulad noon para lumaban

shit , hindi na dapat ako nagpunta dito.

Naramdaman ko ang pag baon ng kutsilyo sa tagiliran ko,

"Mga kaibigan kami ni Melvin, naalala mo pa non unang araw mo dito?"

Impit akong napaigik sa sakit alam Kong nagdurugo na ang balat ko , but I won't give them satisfaction of seeing me in pain

"Maldo amazona nga! Nagdurugo na hindi man lang umiyak o sumigaw ,di natinag ang kingina oh!!" Namamangha at nang iinsulto na wika ng isa pa,

Shit I can tolerate pain, but the longer I stay here ,the longer I'm in danger.

"Hiwain natin yung damit pare, mukhang makinis ang balat eh"

"Don't! Huwag niyo Kong gagalawin, dahil pag ako nakawala mata niyo lang walang latay!"

Nagtawanan sila, naramdaman ko na lang ang pagpunit sa sando ko,

Doon na din napunit ang pagtitimpi ko, hinila ko ang braso mula sa nakahawak sakin at pabalibag siyang sinuntok at tulak .

Umimba ng suntok ang isa pero nasalo ko, pinilipit ko ang kamay niya hanggang sa dumaing siya sa sakit saka itinulak din , pipihit na sana ako sa harap pero paa ang sumalubong sakin, ang lakas sumipa ng gago,

napahiga ako sa lupa, ang sakit sa sikmura!!

"Kingna kayo!"

"Tangina mo rin!!" Napaatras ako ng upo dahil sumugod ang lalake na may hawak ng patalim,

Its a goodbye now, shit ...

Napapikit ako.

Pero ilang Segundo pa ang lumipas walang nangyayari.

Iminulat ko ang mata ko.

Naka handusay sa lupa ang mga lalake, pero may bagong dating na nag iisang nakatayo.

He's breathing heavily as if ran a miles.

Lumingon siya sakin, and shock is not the best term for what I feel

Van? Vander?

Lumapit siya pero malayo pa din sakin

"Anong ginawa nila sayo?"

Is... Am I seeing right? Yellow green ang mga mata niya. Not shifting anymore...

Did... I wake the monster beneath him?

"Anong ginawa nila sayo Cassandra!?"

Galit siya. I.. I can't mutter a words kahit subukan ko.

Naalala ko na hubad ang pang itaas ko kaya , isinangga ko ang isang kamay sa dibdib para takpan sa mga mata niya ang di niya dapat makita,

nakita ko naman ang pagsunod ng tingin niya sa ginawa ko at ang pagbaba ng tigin niya sa dibdib ko,

mas naging agresibo at nakakatakot ang hitsura niya ng makita ang ginawa ng mga lalake sa akin,

"They.. Did they..."

"Wala wala silang ginawa, calm down Vander,."

Wala akong karapatan mag assume na galit at nag aalala siya pero nakikita ko yun sa mgayellow green niyang MATA,

damn, what creature are you?

"You're bleeding"

tila mas naging mapanganib ang sitwaston ko. instinct.

Nakita ko ang biglang pag darkened ng mata niya, and it seems like he's eyes are not in focus, shit is he losing control?

"Van.."

Dahan dahan siyang lumalapit, Its not him anymore shit, what am I going to do?

"Van, calm down. Calm down,don't hurt me please."

Pero hinaklit niya ako sa braso patayo. He's making sound like growling? Parang aso na nagbabanta. Is he a werewolf?

A hybrid?

"Van,.."

Wala na akong Laban Kung sa hindi tao ang kaharap ko, but hindi ako naniniwala na kaya akong saktan ni vander.

Shit shit, masakit!! Humihigpit ang hawak niya, lumalapit din ang mukha niya kakagatin ba Nya ako?

Hindi na ako makapag isip pa. Habang lumalapit ang mukha niya , kinabig ko siya palapit ..

I KISS HIM!!

It has to be effective!

dilat na dilat ako na parang nagulat sa ginawa ko, pero maging siya ay ganun din ,ang mga wala sa focus na mata niya ay kumalma, from yellow green his eyes shifted back to normal gray .

Lumayo na ako sa kanya,

Naku po! I just know namumula na ako!! Its my first kiss at ako ang nag initiate niyon!!! And worst Hindi ata nagustuhan ni Vander!

"Err, are you sane now? I'm bleeding"

As instance nilingon niya ang dibdib ko na nakabalandra sa kanya,

"Hindi Jan! Kingna mo ding creature ka!"

Naglakad na ako palayo, pupunta akong clinic ,bwisit. Nasa state of shock pa ata ang halimaw, ganun siguro kasarap ang halik ko.

Bahala na kung hubot hubad ako

"Aaahhh! Kabayong green!"

Naramdaman ko ang pag angat ko sa lupa.

Kinarga ako ni Vander !!

"Pwede takpan mo yan?" Diretso ang tingin niya sa daan. Asar ko naman pinagkrus ang kamay sa dibdib.

"Ano naka get over ka na sa halik ko?" Pang aasar ko, pero nag init ang pakiramdam ko,

ang kapal ko para iopen ang katangahan ko.

Hindi siya sumagot, seryosong seryoso, hmmp! Hindi ata talaga siya natuwa sa ginawa ko.

"About what you saw.."

Natigilan ako.. yun ba ang iniisip niya?

"Don't worry Hindi ko ipagkakalat ang nakita ko. And as I told you I don't fear any, you don't either. Hamo, lalayo ako after this. Dalhin mo lang akong clinic ngayon."

Seryoso ko siyang tinignan, tinignan niya din ako, parang may gustong sabihin pero umiwas lang din ng tingin. He fear that I will expose his secrets, or he hated my guts for kissing him ,or both.

Pero kasalanan niya din naman to.

so kailangan ko ng umuwi ulit.I really am an outcast

Vander Tyler Laurent

"How is she?"

Nilingon ko lang si laura na ngayon ay nakatalungko sa harap ko. We're in the university clinic. Kasalukuyan ginagamot si Cassandra sa loob.

"Fine. She's noisy and arrogant again so I guess nothings wrong with her."

"But you? What's happened? You look.. Different."

Me? Well , aside from being worried with her real reactions and thoughts about seeing me in my real form , hindi ko alam. Hindi ko alam kung ano ang Dapat kong maramdaman o kung ano ang nararamdaman ko ngayon.

Napalingon kami ng bumukas ang pinto.

Its the doctor who checked Cassandra.

"Okay na po ba siya?" Lumapit si Laura sa kanya, she looked genuinely concern.

"She's fine hija, are you her friends? She got high tolerance for pain, kaya hindi niya napansin na malalim ang sugat at maraming dugo ang nawala ,but everything's fine now. She's unconscious because of the anesthetic I injected, in an hour she'll wake."

Pinagmasdan namin ang papalayong bulto ng doctor

"So. What really happened? I can't clearly read your mind its cloudy masyadong Malabo"

Ikwinento ko Kay laura ang lahat lahat ng nangyari Simula noong tumakbo ako sa gubat, hanggang sa noong makita ni Cassandra ang totoong ako.

"She's not afraid. Didn't scream or what..."

"What's wrong with her?? Nothing Vanny ., may mga tao talaga na sadyang hindi na takot sa kahit ano. So stop thinking too much kung sinabi naman niyang she won't tell anyone, and if ever.. Between you two, people will not listen to her with her attitude."

"Yeah, so stop thinking about me. Lol."

Nakatayo sa may pintuan ng clinic si Cassandra at nakasandal sa hamba ng pinto. She's smirking again.

"Wala akong pake kung ano kayo o anong kaya niyong gawin, so stop worrying, planning what to do, or ... Talking behind my back will you?"

Tinignan niya ng masama si Laura

"I'm sorry. Huwag ka munang tumayo please go back to bed."

Nilingon niya lang ako na may blangkong tingin.

"I'm going home."

Batid Kong hindi namin siya mapipigil so I volunteered to Take her home.

Tahimik parin kami sa loob ng kotse kahit Ng paalis na kami ng university.

Its so silent that I could hear her sighs and slow heartbeat

"Are you okay now?" Basag ko sa katahimikan

"Hmm"

I sighed. I think hindi niya nagustuhan ang mga narinig niyang pinag usapan namin ni Laura kanina.

"I'm sorry for what you heard kanina."

”Hmm” lang ulit ang sagot niya.

"I believe in you. I trust what you told me. Na hindi mo sasabihin."

I looked at her through the front mirror of the car.

She's looking at me intently too.

"You should. Dahil wala akong planong sabihin nino man. And your friend, girlfriend or whoever she is was right too. Walang maniniwala sakin kung ipagkalat ko. Who am I anyway?" She smirk.

I sighed. There's a long silence again. I don't know what she's thinking. I hope I know.

She's looking outside the window. Like in deep thinking

"What are you thinking now?"

She looked at me with those black eyes that mirrors the hidden emotions. She's.. Hurting?

"The anesthesia is losing it hold. Kumikirot na siya."

I wanted to believe her but .. I don't think its true.

Lumiko kami sa isang kanto, papasok iyon sa bahay na tinitirhan ni Cassandra

"Hello dad"

Nilingon ko siyang muli she's on phone now.

"What the hell happened again you brat!?"

Its too loud, halos nanggagalaiti ang tinig ng matandang lalake sa kabilang linya.

"Nothing."

"Nothing!? Your Chancellor called and told everything happened. Assaulted!? Kahit Jan ba naman sakit ulo parin ang dinadala mo?!"

I can't help frowning, the man heard her daughter is assaulted and just came from clinic with deep injury at ganyan pa ang asta?

"I'm sorry dad, I tried my best to stay away from trouble. "

"Sorry!? Sorry? Enough! Pack your things. I'll send you straight in America. Don mo gawin lahat ng gusto mo! You're so pain in the chest Cassandra I don't know what to do anymore."

"That's what you get from saving me dad,"

I slowly stop the car. Nakita ko sa rear view mirror na kunot noo at may mga luhang nag uunahan sa pisngi ni Cassandra. I balled my fist. I wanted to punch the guy or his dad for acting like a beast.

"Go home now." namatay ang nasa kabilang linya

" don't."

Liningon ako ni cassandra, bumaling ako sa kanya

"Don't listen to him. Don't go."

Pinunasan niya ang luha saka ngumisi.

"Ayaw mo non? Matatahimik ka na. Surebol na Hindi ko maipagkakalat ang secret mo."

Bumaba siya ng kotse, sinundan ko naman siya.

Bago pa niya mabuksan ang pinto ng bahay ay pinigil ko ang braso niya.

"Stay."

Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Why would I want her to stay? And what am I doing?

Pero ayokong umalis siya dahil sinabi ng ama niyang obviously resent her.

"Why should i Stay ?" Mariin niyang tanong. And instead of answering her I just listened to my instinct.

I kiss her. Kanina pa ako naaakit na gawin yun. Fucking shit. What's wrong with me!?

Ramdam ko ang malambot na labi niya, its fucking intoxicating, bahagyang tumatama ang mainit niyang hininga sa labi ko

Lalayo na sana ako ng maramdaman ko ang pagtugon niya.

"Hmm" shit her moan didn't help. I felt heat all over me. My groin started to feel discomfort.

Her hands crawl in my chest. I deepen the kiss and grab her closer.

Pero agad din natapos ng lumayo siya sakin. Her eyes are obviously screaming Her thinking

" shoot we shouldnt have done that!"

Napakunot noo ako. "At bakit hindi?"

"Because.. Its my first kiss!! Damn you!"

What? Ako? Napangisi ako ng maisip na siya rin naman mismo ang humalik sakin kanina.

"As if I wasn't you're first kiss at the forest. Plus guess who initiated the kiss?"

I grinned. The girl is really some thing. She's creating chaos in me.

Tila hiyang hiya na siya at padabog na pumasok at Sinara ang pinto.

"Waahhhh! Packing tapeee!"

Sigaw niya sa loob , I can hear it still and I just can't stop grinning.