C8 Chapter 8

"Two weeks and 3 days. "

Napabuntong hininga na lang ako. May pa don't go don't go pang nalalaman ang mokong na yun noong tumawag si daddy samantalang ilang araw ng di nakikita .

Well hindi ko naman siya hinahanap or what , like duh?

"Huy!"

"Ay! Palaka!"

Nabigla ako ng may tumapik sa balikat ko

"The fudge Isabel! Sasapakin kita sa ears!"

Tumawa lang siya at tumabi sa bench. Nasa school grounds kami for the annual moon light festival, dito taunan ginaganap iyon, and its weird I didn't know meron palang ganitong celebration na nag eexist.

"Ang ganda diba?" Nilingon ko siya na naka tingala sa mga naka sabit na lantern.

Well its a big yes, napapa-lamutian ang buong paligid ng ibat ibang uri at guhit ng lantern ganoon din ng buwan. May mga booths na nagbebenta ng mga moon relics at lanterns para sa gaganaping lantern floating mamaya. Maraming food booths na nagbebenta ng moon cakes at sweet goodies bilang pagdaraos sa moonlight festival

Ang gabing ito ang may pinaka maningning ang bilog na buwan sa buong taon. according to the people tuwing sumasapit ang gabing ito nag bubukas ang dimension na naka pagitan sa langit at lupa, at nag niningning ang palibot ng bayan, ayon naman sa myth lumalabas ang Guardian of the night upang saksihan ang kasiyahan na nagaganap sa muli niyang paglabas. It happens once a year kaya bonga ang selebrasyon which I find cool. Malawak ang university grounds kung kayat kasya lahat ng taong bayan na kasalukuyang naririto

"It past 6 pm, Maya-maya lang iilawan na mga lanterns let's go buy our own cass !"

Hinila ako ni sabel sa malapit na bilihan, halos walang daanan sa sobrang dami ng tao , siksikan at maingay.

"Hey! Cassie!"

Nilingon ko ang pinanggalingan ng tinig its Maica

One of my classmates , medyo malapit kami sa isat isa

"You came!"

"Yes" magiliw Kong wika.

"Bumisita ka naman sa section booth natin! Nakakatampo ha, di ka na sumang ayon sa plano di mo pa bibisitahin!" Mukhang di naman siya seryoso sa pagtatampo kuno niya,

Ours is a photo booth, may moon backgrounds doon at ang mga costume displays ay mga weird and scary creatures of the night, bukod sa magastos ang dahilan kung bakit ayoko it may be offensive for the moon festival, nagmukhang horror booth ang naisip nila tch,

"Would it be okay to go sabel?"

Nginitian ako ng pinsan ko ng malawak and I know there's something in it.

"Go ahead!" Inilapit niya ang mukha sa tenga ko at bumulong

"I'll visit the mooncake booth, ang hot nong cook”

Niligon ko ang booth. Geez, well , hot nga.

"Let's go!!!"

Nang makarating kami nagulat din ako ng makitang marami ang nakapila at nag aabang,

"Geez, patok ang booth in all fairness "

Itinuro ni Maica ang mga nasa booth ngayon na kinukunan ng litrato ni Nathanyel, ang class photographer namin.

Pinagmasdan namin ang mag jowa na naka costume ng white lady ang Babae at nakasuot ng pangil ang lalake , they look cute .

"Ahh excuse me muna Cas, kanina pa ako naiihi, shit, sasabog na pantog ko." Pinagmasdan ko lang siya na lakad takbo ang ginawa palayo.

"Cas! Buti nandito ka!"

Humahangos akong nilapitan ni Nathanyel,

"Bakit?"

"Ikaw muna dito please, sasagutin ko lang tawag ni mom, ang dami kasing nakapila baka magreklamo sila.." Inalis nito ang DSLR camera sa leeg

"Pero,di ako magaling.."

Isinalampak niya sakin ang camera

"Just focus and click the red button, give me 5 mins."

And that he walk away. Geez!

"Miss? Kanina pa kami naghihintay dito"

Shit.

Lumapit ako sa booth at inumpisahang imanipulate ang camera ,

Itinutok ko ang lenses sa magbabarkadang Babae na kanya kaniyang suot na maskarang nakakatakot

buti at alam Kong gumamit kahit papaano, my brother gave me his camera before he entered Service

"Okay, pose in 3..2..1"

Click

"Ilang shots ba ang ini avail ninyo?" diko alam ginagawa ko.

" 3shots lang miss.." Wika ng isa.

"Girls! Let's do look up and wacky pose !" Hirit ng isa.

And they really did. After sila, nilingon ko ang pinuntahan ni nathanyel at naroon ito sa likuran ng Cookie booth at sinasagot parin ang tawag nito

"Okay next !"

Natigilan ako sa dalawang tao na pumasok , wala sa akin ang atensyon nila, inaayos ng Babae ang costume ng lalake, a wolf hat , habang ang Babae ay naka suot ng kapa like Dracula.

Vander.. Laura...

My heart skip a beat. At ng muli itong tumibok tila nakikipag karera na, 2 weeks na Hindi ko nakita ang mokong ,ngayon na lang ulit and... Why am I this effected?

Fuck..

"You look gorgeous still" natatawang wika ni laura

"You don't look bad yourself lau, it suit you really." Wika naman ni Vander, and he seems... Happy, he got the smile and light mood.. Not the same Van who used to have tough and serious look.

May nangyari ba sa loob ng dalawang linggo na yun na may kinalaman sa kaniya at Kay laura?

Shit, why am I feeling this, like ... Needles pricking my chest?

"Ready?" Agaw pansin ko sa dalawa na tila nakalimutan ang mga nasa paligid.

Their eyes went on me. Biglang nawala ang ngiti ni laura , ganoon din si Vander na nawala ang kahit anong emosyon.

"Oh! Cassandra! Yes , we're ready" ani laura saka ipinulupot ang kamay sa braso ni Vander.

Bahagyang nanginig ang kamay ko pero pinilit Kong maging steady at baka maging blurry ang kuha.

"In 3..2..1"

Tinignan ko ang kuha, laura smiling widely, while van looking discomfort all of the sudden, no expression still. But.. Damn they look good together.

"Okay one more."

Inayos ko ang focus at saka pinindut ang zoom in button para mas kuha ang mga mukha nila,

"Okay. Pose. In 3..2.."

Hindi ko na nagawang magsalita ng halikan ni laura ang pisngi ni Vander, nagtagal pa roon ang labi niya na tila sinasadya para makuha ng maayos ng camera. Halata rin sa hitsura ni Vander na nagulat siya pero nakita ko ang pagpulupot ng braso niya sa bewang ni Laura.

Shit..

"Cas. I'm sorry medyo natagalan ako..wait hey Are you crying?"

Mabilis Kong ibinigay Kay nathanyel ang camera at naglakad palayo,

, bakit... Bakit basa ako? Nilingon ko ang langit na Kay dilim ng nararamdaman ko ngayon, hindi umuulan. Pero patuloy ang patak ng ulan... No..

They are tears..

Fuck what's happening to me? Am I affected with what I saw? Hindi ko narin nagawang iclick ang capture button dahil sa gulat at sa kakaibang pakiramdam na nabuhay sa loob ng sistema ko dahil sa ginawa ni laura kanina,

Am.. I really affected? Why am I feeling hurt all of a sudden?

Damn Cassandra, you're in big trouble.

"You okay?"

Nginitian ko lang si Isabel ng tanongin ako.

"Mga kababayan..." Nag umpisa ng magsalita ang lalake sa stage para sa pagdiriwang ngayon gabi.

Inayos ko ang lantern na aking hawak ,

"Kanina ka pa tahimik, I can sense it. You're not okay Cas,"

"I am Isabel, napagod lang , gunggong kasi mga kaklase ko ginawa akong photographer sa booth kanina"

Binuntunan ko iyon ng tawa but I guess , Sabel didn't believe my lie.

"Okay sabi mo eh" she just shrugged her shoulders

"Natutuwa ako na makita ang mga masasayang ngiti na nakapinta sa inyong mga mukha . at mas natutuwa ako at ng aking pamilya at angkan na masilayan ang dumadami na numero ng ating pamilya dito sa mistletoe. "

Napasinghap ako ng dumako ang tingin niya sa akin,

I heard he was called Alastor. Nasa edad na katulad marahil ni daddy ang lalake.

"Don't stare back Cas.."

Sa sinabi ni Isabel iniiwas ko ang tingin.

"So.. I am very happy to finally open the most awaited event of our festival.. Lantern Floating. "

he motioned his hands up.. And clap twice. sa isang iglap namatay lahat ng ilaw na ikinagulat ng mga tao ,mayay masasayang bulungan na lamang ang naririnig.

Ang liwanag mula sa aming mga lantern lamang ang nagsisilbing ilaw and its beautiful.

''Ready your lanterns,. In 3..2..1!"

"Make a wish Cas.."

Narinig Kong bulong ni Isabel. I saw the lanterns float in air and hear sweet and soft whispers everywhere. They are whishes.

Hindi ko pa nabibitawan ang aking lantern so I make a wish.

"True self. I want to find mine."

And I release it, watched it as it fly up. And became a star of the night.

Beautiful..

Sa kabila ng mga ingay sa paligid , umalingawngaw ang alulong ng aso , it's from the forest.

Isabel chuckle beside me.

"Maybe the legend is true. Marahil ay ang guardian of the night yan" she grinned

"Whatever." I grin back.

Kaluskos.

May narinig akong kaluskos sa mga makapal na halaman sa gilid ng booth na nagbebenta ng mga lanterns.

Tinignan Kong mabuti iyon , mula sa dilim na bahagi ng halaman biglang may kumislap...

Those are eyes! Staring at me.

Muling gumalaw ang halaman at nawala ang mga mata.

Nilingon ko si Isabel na kasalukuyang kinakausap ang isang matandang Babae,

Something strong is pulling me to get inside the forest. Follow whatever that thing that watching me.

So I did

Mabilis Kong pinasok ang gubat , tahimik akong sumuksok mula sa halamanan at nakarating sa paanan ng gubat, its too bright , hindi madilim dahil nakasilip ang napaka laking buwan at nasa kabilugan at pinaka maningning na estado ito.

I heard it.

May kaluskos na tila tumatakbo,

I shouldn't be here. It might be a boar or any wild animal that could kill me in instance but...

Something is pulling me.. A strong connection, or emotions.

Tumakbo ako, nililingon ko ang aking kaliwang bahagi na puro lamang puno ang nakikita,

I can hear it running with me. No running away I should say. Pero I keep it phase. Sinasabayan ko ang takbo niya, I'm.. Incredibly fast runner, thanks to my trainings way back in highschool.

Maya'y tumigil ito so I stopped.

There it is. In the dark, the eyes...

Hindi ko makita kung ano man ito but I can see it ... Yellow green eyes.

Isa rin sa mga dahilan kung bakit ako narito ngayon because I thought it could be Vander.

Shit.

Unti unting lumabas ito mula sa dilim.

A huge wolf!!!

Growling.

Staring straight in my eyes...

Lumingon ako sa paligid.

There's only silence.

"Don't come near me.."

Humakbang ako palayo. Humakbang din ito palapit..

Fuck. I'm so dead.

Brown furs, big but skinny body, its a she not a he.

Its not Vander! But its a werewolf I knew because I've research thoroughly the moment I learned about their existence.

"Don't hurt me please..."

Tinignan ko siya sa mata. There's the moon that reflects on me. And I am reflected in her eyes.

Nagulat ako ng bigla itong yumuko, at humakbang palayo.

I show a shadow moves behind me. Ayokong lingunin ito because I felt it. I felt my heart beating painfully.

I know who it is.

It growls silently and slowly. But I kept eyeing the one in front of me.

Nasa mga mata ng werewolf na nasa harap ko na tila sinasabing lumingon ako but I don't want to!

Then from behind it slowly walk in front of me.

A huge bluish white , almost gray colored wolf ...

He stared at me so I stared back.

I just knew it is him.

"Vander."

Nakita ko sa mata niya ang gulat , at lumapit pa lalo.

Seeing him pained me more. This is his real form. And I am not afraid. Naiinis ako sa mga reactions ko.

He has this relationship with laura and it pained me even more. Nararamdaman ko ang literal na pag sikip sa aking dibdib

I saw through my peripheral view there's something watching us. Nilingon ko ang dulo ng gubat malapit sa bangin, naroon ang mahigit sampu na lobo..

And I am starting to feel fear which I shouldn't.

I can handle one. But a pack I just don't think so.

Ayon sa nabasa ko, kapag hindi gusto ng isang werewolf ang isang bagay it never hesitate to destroy it, even an alpha or their leader go against them. Kaya nilang putulin ang ugnayan sa isang iglap.

"Please don't hurt me... I'm sorry if.. I disturbed something..please allow me to get out of here unharmed"

tinignan ko siya sa mata.

He looked at the brown wolf whom I followed awhile back. And it nods.

Sinamantala ko ang pagkakataon na maglakad palayo. Naramdaman Kong nakasunod sa likuran ko ang brown na lobo , I guess Van ask her to accompany me.

"I don't know what's with you .."

Gulat na nilingon ko ang nagsalita. Instead of seeing a werewolf, I saw a... Girl?

"Salva. Cousin of Vander. I'm sixteen don't even think I'm small or a child I could kill you in one bite"

I grin.

Nakikita ko si Vander sa kanya.

Nakahubad lamang siya and she's walking so proud . bare.

Inalis ko ang cardigan ko at iniabot sa kanya. Tila may gulat sa mata niya bago iyon tinanggap.

"Everyone's right. You're.. Peculiar Cassandra."

I smiled at her and continue walking

"Its Ate Cassandra. Mas matanda ako sayo "

"Yeah right "

"Kanino mo nalaman na kakaiba"daw" ako? "

I smile at the thought of it. Everybody who knows me told me that.

Iba ako Kay Charlie.

Iba ako sa mga pinsan ko

Iba ako sa ibang tao.

Iba. Kakaiba ng ugali, pagsasalita ,paniniwala and all. I used to being called different.

I used to being treated differently. Well ang isang bastarda ay totoong kakaiba.

"Everyone knows. Kuya Vanny thought so . and his mind's very loud on us, His pack. Naririnig namin ang isip ng bawat isa. It's a werewolf thing."

I stared at her for a moment, nais Kong magtanong pero minabuting tumahimik.

Nagtaka lang ako ng tumawa si Salva.

"Confirmed. Seriously? Hindi ka man lang natakot ng makita ako. Hindi ka man lang nagulat ng makita ang aming alpha at ang pack, at hindi ka man lang natinag sa mga sinabi ko, what's wrong with you "ate" Cassandra?"

May sarcasm sa pagtawag niya saking ate

"Wala. Not everyday you get to encounter unboring creatures aside from humans so ..why waste the chance out of fear diba?"

I looked at her and see her smiling.

Then. Suddenly her laughter's echoing the forest.

"Oh! "

"Kuya Van if you can hear me now which is yes. I like this girl... I like you ate Cassandra."

At least She sound genuine with the ate now.

"Thank you"

and went off the forest I did.

Kinapa ko ang dibdib. It's still painful..

What are you doing with me Vander ?