C3 Healed

FIVE MONTHS LATER

After noong deep talk namin ni Luis, I thought titigil na siya. But I was wrong. Ang mga sinabi ko na akala ko ay sapat na para lumayo siya ay sa tingin ko ang mas lalong nagpalapit sa akin sa kaniya. From seven months of being broken that time, after five months, I totally moved on. It took me a year para makalimot sa sakit. Ganoon ako magmahal. What I like about Luis, bago pa man ako maka-move on, kinukulit at palaging siyang nagpapansin sa akin. Sinusundo niya rin ako from school. Hindi naman nagkakabangayan ang schedule namin dahil panggabi ang klase niya.

I hate to admit it but, nakatulong talaga si Luis sa pagmo-move on ko. Nagi-guilty lang ako kasi parang ginamit ko lang siya. However, hindi ko naman inaasahan na ganoon pala si Luis, dahil sa mga ginawa niya it helped me to move on. I know naman in the first place na Luis did all those things para payagan ko siyang manligaw. Good for him it affected my healing process. And now I guess, I'm ready for the new love. I'm done with my ex.

I just realized na naka-move on na ako, aside from the happiness na naibibigay ni Luis, ito ay noong muli kaming magkita ng ex ko, si Eliseo.

"Kamusta ka na?" tanong nito sa akin. Pareho kaming nasa loob ng isang grocery store, Ara n' Belle Grocery Store. Natawa na lang ako nang maalala ko ang nangyari bago siya magsalita. Halos mag-agaw kasi kami sa isang malaking chichirya. Hindi ko rin kasi alam na si Eliseo 'yon.

"Ito, masaya naman. Ikaw, kumusta na kayo? O, baka pinalitan mo na rin," sarkastiko kong saad sanhi para matawa siya.

"You haven't changed yet. Palabiro ka pa rin," aniya habang kumukuha ng mga biscuit.

"I did. Mas malakas, mas matapang at mas maganda," pagmamalaki ko sa kaniya. Our conversation seems to be nothing but normal. Walang kilig, walang kaba at walang awkwardness.

"Mas maganda ka na nga. Siguro marami na ang pumuporma sa'yo ngayon," muli nitong saad at sa pagkakataong ito, tumingin siya sa akin.

"Hindi ko nga mabilang eh, bakit mag-aaply ka?" sagot ko naman sanhi para matawa siya. I'm done with him but still, I want to slap his face na ako ito. This is the girl he wasted.

"Nagbago na ako. I'm sorry for hurting you before. I just realized na malaki talaga ang kasalanan ko sa 'yo," pagsisimula nito.

Sinabi pa niya. I wiped pale of tears because of the pain he gave. But, that was before.

"What made you changed? Sana talaga rati pa lang nakapagbago ka na," saad ko sabay tingin na rin sa kaniya.

"I got my girlfriend pregnant. Four months na," sagot nito sanhi para magulat ako. Grabe, one year lang ang lumipas since we broke up and ngayon malalaman ko na nakabuntis siya. Siguro masyadong matagal na sa kaniya ang one year. Oh, I forgot, siya nga pala ang nagloko kaya for sure hindi nasaktan noong iniwan niya ako at mas pinili si Giselle tapos hindi ko alam na I was just a rebound after his break up with Cecilia.

"Alam na ba ng family ni Giselle na buntis na siya?" muli kong tanong sanhi para mapayuko siya. Did I say something wrong?

"Hindi si Giselle, it's Hannah," tugon nito na siyang mas lalong gumulat sa akin. Si Giselle ang ipinalit niya sa akin tapos ngayon malalaman ko Hannah ang pangalan ng nabuntis niya? Ilang babae ba ang naging ka-on niya after namin maghiwalay?

"Hannah? I don't know her. Anyway, congrats!" saad ko saka akmang aalis na nang muli siyang magsalita.

"Astrid sana napatawad mo na ako. I'll tell you more about Hannah once we both have some free time."

Nilingon ko lang naman siya saka nginitian. I looked at him at nagbigay ng like sign. Napatango lang naman siya. Ako naman ay agad na nagtungo sa counter para makauwi na rin.

----

"P'wede na ba akong manligaw?" tanong sa akin ni Luis. Hindi ako makaimik. Kinikilig ako sa tanong niya. This is strange. I know na this time, I'm falling in love with Luis? Am I, or maybe I already did.

"Sa limang buwan na paghatid sundo at panlilibre mo, sapat na iyon para payagan kitang ligawan ako. Kaya, oo Luis, pinapayagan na kita," sagot ko naman. Bigla na lang namutawi ang ngiti sa kaniyang mga labi dahil sa aking sinabi.

Andito kami ngayon sa isang kainan malapit sa may pantalan. May mga inihaw at mga seafoods kasi ditong inihahanda. Actually, napakasimple lang ng lugar na ito, ganoon pa man, pagkain naman ang ipinunta namin dito at hindi ang itsura nito.

"Alam mo bang sa ginagawa ko rati, paraan ko na iyon ng panliligaw?" aniya sabay kagat sa malaking hita ng inihaw na manok.

"Well, yes. But sadly, hindi pa kita pinapayagan na manligaw noon kaya ekis. Hindi iyon counted." Napatawa na lang si Luis sa aking sinabi.

Bigla niyang inilapit ang daliri niya sa akin. Hindi ko alam kung ano ang mayroon sa akin pero dinilaan ko iyon.

Pareho nalang kaming nagtitigan ni Luis at pagkatapos ay tumawa ng malakas dahil sa aking ginawa.

Yuck ka, Astrid. Why would you lick his finger?

"Bakit mo dinilaan? Tinatanggal ko lang naman ang dumi sa gilid ng iyong labi," nagtataka nitong tanong habang napapatawa. Hinampas ko naman siya para tumigil pero nauwi na pati ako ay napatawa nalang din.

"Ano ka ba may chicken meat kasi sa daliri mo. Bawal magsayang ng grasya kaya ganoon," palusot ko naman.

Luis smiled and his eyes glittered. He’s so handsome and I would lack for words if I will describe him. His hand suddenly reached my face and I wasn’t ready for it. Napatingin ako sa kaniya, and our eyes met. The butterflies in my stomach suddenly became outrageous, trying to escape because of the unexplainable feeling.

Luis was very consistent and I could say that he’s the man of my dreams. Kung ano siya noong una, ganoon pa rin siya hanggang ngayon.

He never failed to greet me, mapa-umaga, tanghalian, o hapunan pa man. Maybe the reason why God made allowed me to be in a painful relationship with Eliseo is because He’s preparing me for this day, ang magmahal ng lalaking tulad ni Luis.

I never asked him to God. Ang hinihingi ko lang naman noon ay ang maghilom ako sa sakit, ang makalimutan ko ang ginawa ni Eliseo. He indeed has greater things for everyone. If there’s one thing we should do, it’s to trust His timing.