C2 Chapter 1

Aiden's Point of View

Nagpaskil ako kanina sa bulletin board ng "Wyatt's is looking for a girlfriend. Pumunta sa gym mamayang break time ang mga jnteresado."

Nahulaan ko na na maraming pupunta dahil sikat si Wyatt sa eskwelahan namin, pero hindi ko pa rin mapigilan na hindi mamangha sa dami ng nagsipunta ngayon. Mukhang aabutin pa ata kami rito ng gabi kung tatapusin namin ang interview sa pinaka dulo ng pila.

Hindi na nga kami kumain ni Wyatt para rito at akala ko ay magiging okay pero hindi pala. Nagugutom na ako, pero hindi ko naman pwedeng iwan dito si Wyatt dahil sinabi ko na tutulungan ko siya.

"Hindi ka ba nagugutom?" Tanong niya.

Lumingon ako sa kaniya saka umiling, "Hindi naman. Ikaw?"

Syempre, kasinungalingan ang sinagot ko sa kaniya. Gutom na talaga ako.

Hindi niya ako sinagot na nakapag pasalubong sa dalawa kong kilay.

"Jacob!" Tawag niya sa kaibigan niya.

Lumapit naman si Jacob, "Bakit, Wyatt?"

"Pwede mo ba kami ibili ng pagkain? Nagugutom na kasi ako," Sabi ni Wyatt na humawak pa sa tiyan niya.

Tumango naman si Jacob, "Oo naman. Bigyan mo ako ng babae mamaya, ha?" Biro nito.

Tumawa naman si Wyatt at tumango sa kaibigan niya. Umalis na si Jacob at bumili ng pagkain.

"Bakit si Jacob pa ang inutusan mo?" Tanong ko, "Pwede namang ako na lang ang bumili."

"Ayoko," hinawakan niya ang kamay ko na nasa ibabaw ng lamesa. "Dito ka lang."

Tinanggal ko ang kamay niya sa ibabaw ng kamay ko, "Hindi mo naman kailangan hawakan ang kamay ko."

"Bakit?" Nilingon niya ako.

"E-Ewan ko, mag-interview kana lang at makikinig ako," sabi ko.

Ngumisi siya, "Okay, h'wag kana magalit."

Nag-interview siya ulit at natigil iyon nang dumating ang pagkain na binili ni Jacob para sa'min.

"Salamat," sabi ko kay Jacob.

Ngumiti lang sa'kin si Jacob bago siya umalis.

"Sa'kin ba hindi ka magpapasalamat? Pera ko kaya ang pinangbili ko sa pagkain mo," bulong ni Wyatt.

"Ang isip-bata mo," saad ko. Nang ngumuso siya ay napabuntong hininga na lang ako, "Salamat, mahal na haring Wyatt."

Ngumiti siya, "Walang anuman."

Pinaikot ko ang mga mata ko at nagsimula na kumain. Hindi kami kumain sa harapan ng mga babae na nakapila dahil nakakahiya naman. Sinabihan din naman sila na kumain muna pero marami ang ayaw kumain dahil baka raw may sumingit sa pila nila. May nag-aaway nga kanina sa may bandang likuran dahil may nanunulak daw. Pinuntahan naman nila Hans 'yung mga babaeng nag-aaway at pinatigil.

Dahil sa pa 'girlfriend for hire' ni Wyatt, ngayon ko lang nalaman pati lalaki pala ay nagkakagusto sa kaniya. 'Girlfriend' ang hanap ni Wyatt pero may mga pumili na lalaki. Hindi ba ibig sabihin no'n ay gusto nila maging boyfriend si Wyatt?

Ano kayang magiging itsura ni Wyatt kung makikipag date siya sa lalaki? Hindi ko tuloy mapigilan na hindi matawa sa pag-iisip.

"Bakit ka tumatawa?" Tanong ni Wyatt.

Hindi ko na pala namalayan na tumatawa ako. Akala ko sa isip ko lang ako tumatawa pero tumatawa na pala ako sa totoong buhay.

Umiling ako bilang sagot, "Hindi naman ako tumatawa."

"Sinungaling ka, nakita kaya kita," sabi niya.

"May naisip lang ako na nakakatawa," sagot ko.

Nilapit niya ang upuan niya sa'kin, "Hindi mo ba alam na d'yan nagsisimula maging baliw ang mga tao? Mag-isang tumatawa."

Lumingon ako sa kaniya, at halos mamatay ako sa pagkasamid dahil sa lapit ng mukha niya sa'kin.

"Okay ka lang?" He patted my back at inabutan ako ng baso na may laman na tubig.

Nang kumalma na ako ay agad kong hinampas ang braso ni Wyatt.

"Aray ko naman," daing niya. "Inabutan na nga kita ng tubig, hahampasin mo pa ako?"

Tinitigan ko siya ng matalim, "Bakit kasi ang lapit ng mukha mo sa'kin?"

Umiwas siya ng tingin habang hinihimas niya ang braso niya na hinampas ko, "Ang bango mo kasi. Ano ba 'yang pabango para bilhin ko rin."

"Ayoko sabihin," sabi ko at kumain na ulit.

"Ang damot naman," sabi niya na hindi ko na pinansin pa.

Pagtapos ng lunch break ay pinutol na muna namin ang interview at sinabi na bukas na lang itutuloy. Nagbigay na lang din kami ng number nila para hindi maging magulo bukas.

[Kinabukasan]

Nagsimula na ulit ang interview. Marami pa pala ang mga hindi na interview kahapon.

Katabi ko ulit si Wyatt habang iniinterview niya ang mga babae. Sina Jacob, Hans at Yuan naman ay nasa likod naming dalawa.

Sa tingin ko hindi matatapos lahat ng mga ito ngayong araw. Ang dami kasi nila, ang daming babae ang patay na patay kay Wyatt. Sa pagkakaalam ko dati ay may naging girlfriend na si Wyatt pero naghiwalay din sila dahil kinuha ang babae ng pamilya niya para lumipad sa ibang bansa. Hindi ko nga lang alam kung seryoso ba siya sa babaeng 'yon dahil medyo bata pa kami noon.

Gaya ng naisip ko, hindi nga namin natapos ulit ang pag-interview sa lahat ng mga nakapila at inabot kami ng tatlong araw para matapos sila. Narito kami ngayon ni Wyatt sa condo ko at tinitignan niya ang mga larawan ng mga babaeng ininterview niya.

"Sino na ang napili mo?" Tanong ko.

Bumuntong hininga siya, "Wala."

Napalingon ako sa kaniya dahil sa narinig, "Nagbibiro ka ba?"

Baliw na ba ang lalaking 'to? Ang daming babaeng nag-apply para lang maging fake girlfriend niya pero wala man lang siyang napili? Halos lahat na nga ata ng magaganda sa campus namin ay nakipila rin doon. 'Yung totoo, malabo ba ang mata nito o tanga lang talaga siya?

"Wala akong mapili," sabi niya.

"Bakit? Lahat ba sila maganda?" Tanong ko.

Umiling siya at pinikit ang mga mata niya, "Hindi ko alam. Wala akong matipuhan."

Hinampas ko ang braso niya at kinuha ang mga papel na may picture ng mga babae na pumasa sa paningin nila Jacob.

"Patingin nga ako," sabi ko.

Matapos makita ang mga larawan ng mga babae ay masasabi kong baliw na nga talaga ang kaibigan ko. Lahat ng napili nila Jacob ay magaganda ang itsura pati na rin ang hubog ng katawan. Ano ba ang hinahanap ng lalaking 'to, bakit wala siyang matipuhan?

"See? Ang papangit 'di ba?" Sabi niya at kinuha sa'kin ang mga papel.

"Magaganda naman sila at sexy," sabi ko.

Kumunot ang noo niya, "Huh? Hindi kaya! Tsk. Ayoko ng mga 'yon," sabi niya at tinapon niya ang mga papel.

Napatayo ako dahil sa ginawa niya at sinipa ang paa niya, "Bakit ka nagkakalat? Hindi mo bahay 'to, pulutin mo ang mga kinalat mo." Utos ko.

"Okay, okay, h'wag kana magalit," sabi niya at ginawa ang sinabi ko.

Pumunta ako sa kwarto at kumuha ng DVD. Dito ulit matutulog si Wyatt sabi niya. Hindi pa ako inaantok kaya manonood muna ako para antukin.

Parang gusto na ata tumira rito ni Wyatt dahil madalas siya ritong matulog. Siguro palagay talaga ang loob niya sa'kin dahil matalik na kaming magkaibigan magmula pa noong bata kami. Siguro, gusto niya lang din ako samahan dito dahil alam niyang ako lang mag-isa at baka concern siya sa'kin. Pero kahit wala sa isa sa mga naisip ko ang dahilan ng pagtulog niya rito, okay pa rin naman sa'kin dahil para makampante ako na hindi masisira ang pagkakaibigan naming dalawa.

Bumalik ako sa sala at natagpuan kong nakahiga sa couch si Wyatt at mukhang malalim ang iniisip.

Hindi ko na lang siya pinansin at ni-play ang DVD na kinuha ko kanina sa kwarto. Sa kalagitnaan ng panonood ko ay muntik ko na mabato ang TV ng remote nang magulat ako dahil sa biglaang pagsigaw ni Wyatt.

"AH!"

"Arg, damn you! Bakit ka ba bigla-biglang sumisigaw d'yan? Hindi mo ba alam na horror ang pinapanood ko?" Tanong ko saka siya pinaghahampas ng remote na hawak ko.

Tumawa siya, "Stop it, may naisip lang ako."

Tumigil ako sa paghampas sa kaniya at ni-pause ang pinapanood, "Ano naman 'yon? May napili kana?"

"Oo," mabilis niyang sagot.

Tumaas ang kilay ko, "Sino? Patingin ako."

Hindi ito sumagot at tinawanan lang ako. Hindi ko alam pero bigla akong nainis. Hindi ko na lang siya pinansin at ni-play ulit ang pinapanood ko kanina. Kung ayaw niyang sabihin, e'di h'wag. Akala niya ba aagawin ko 'yung babae kapag sinabi niya kung sino? Tch.

"Aiden," kinabit niya ako pero hindi ko siya pinansin. "Aiden," hindi ko pa rin siya pinansin. "Yohoo~ Aiden Adams, are you there?" Kumatok siya likod ko na akala mo ay pinto.

Lumingon ako sa kaniya at tinitigan siya ng masama, "Ano bang kailangan mo? Nanonood ako!"

"Aiden," banggit niya ulit sa pangalan ko at wala na siyang sinunod pa na sasabihin.

"Aish, h'wag mo na akong kakausapin kahit kailan! Arg, naiinis ako!" Tumayo ako at papasok na sana sa kwarto ko nang bigla kong maramdaman ang kamay ni Wyatt sa wrist ko na pinigilan ako sa pagpasok sa loob.

"Ahh~ galit na ang Aiden ko?" Sabi nito at niyakap ako mula sa likod.

Naiinis lang ako dahil sa ginagawa niya. Ano bang meron sa utak ng lalaking 'to?

"You're being weird, Wyatt. Let go," utos ko pero hindi niya ginawa.

Tumayo ang mga buhok ko sa katawan nang maramdaman ko ang hininga ni Wyatt sa'king leeg. Dahil din sa ginawa niyang 'yon, parang may electricity na dumaloy sa buong katawan ko. Hindi ko ma-explain.

"Wyatt, let go of me." Sabi ko at pilit na tinatanggal ang kamay niya na nakayakap sa'kin.

"Aiden... will you be my girlfriend?" Tanong niya na nakapag pabingi sa'kin.

"A-Anong sinabi mo?" Tanong ko.

Inalis niya na ang braso niyang nakayakap sa'kin at pinaharap niya ako sa kaniya, "We're best friend. At naisip ko lang na hindi tayo magiging awkward um-acting dahil nagkasama na tayo ng matagal. Kilala na natin ang isa't-isa."

Umiling ako, "May sakit ka ba?"

Bumuntong hininga siya, "Hindi ako nagbibiro. Kung gusto mo, bilang kapalit ay babayaran ko ang bill ng papa mo na naiwan noong namayapa siya."

Yeah, may naiwang bill si papa sa hospital at wala akong pambayad. Si mommy ay walang pakialam tungkol doon dahil naghiwalay na sila bago pa mamatay si daddy. Nasa ibang bansa si mommy nagtatrabaho at may ibang pamilya na. At ito ako, mag-isa na tanging kaibigan lang ang laging kasama.

Umiwas ako ng tingin, "Totoo ba 'yang sinasabi mo?"

Tumango siya at ngumiti, "Hindi ako nagsisinungaling. Pwede naman tayo gumawa ng kontrata."

"Pero kilala na ako ng pamilya mo," sabi ko. "Alam din nilang lalaki ako."

"Magbibihis babae ka naman at maglalagay ng make up," sagot niya.

Lumingon ako sa kaniya na kunot ang noo, "Huh?! Hindi na lang ako papayag. Bakit ko kailangan magsuot ng gano'n at maglagay ng make up? Hindi nga ako marunong no'n."

"Hihingi na lang tayo ng tulong," sabi niya.

"Ayoko," tinulak ko siya at bumalik sa couch.

"Ahh~ please, Aiden." Tumabi siya sa'kin at niyakap ako.

"Ayoko nga sinabi, maghanap kana lang ng iba," sabi ko.

"Wala na akong mahahanp bukod sa'yo," sagot niya.

"Nariyan naman sina Jacob, Hans and Yuan pumili kana lang sa kanila, h'wag ako ang pag-interesan mo." Tugon ko.

Bumuntong hininga siya, "Ayoko sa kanila, ikaw ang gusto ko."

"Huh?" Lumingon ako sa kaniya, "Bakit ako? Kung gusto mo pumili kana lang ulit sa mga babae na nainterview mo o 'di kaya mag interview ka ulit baka sakali na makahanap kana."

"Ayoko sabi, h'wag mo akong pilitin," sagot niya at tinanggal ang kamay niya na nakapulupot sa'kin.

"H'wag mo rin ako pilitin! Wala akong dibdib na kasing laki ng mga babae, at hindi ako sexy! Ano na lang ang sasabihin sa'yo ng lolo mo? Wala kang taste sa pagpili ng babae," sabi ko.

"I don't care," sagot niya. "Ayaw mo ba sa'kin? Nandidiri ka ba dahil pareho tayong lalaki?"

"Huh?" Anong sinasabi niya? Hindi naman 'yun ang ibig kong sabihin.

"Pwede mo naman sabihin kung nandidiri ka," sabi niya.

"Wala naman akong sinabing gano'n, ayoko lang magbihis babae," sagot ko.

"Okay," sagot niya at tumayo para kumuha ng tubig.

I sighed. Damn it! Hindi ko siya matiis, bakit gano'n?

Tumayo ako at lumapit sa kaniya, "Fine! Basta babayaran mo ang bill ng tatay ko sa hospital!"

"Really? Okay lang naman, hindi mo naman kailangan pilitin ang sarili mo," sabi niya habang nakatalikod pa rin sa'kin.

I bit my lower lip before I decided to hug him, "Are you mad?"