C18 Kabanata 9.2

Kinabukasan, naisip kong bisitahin ang Lolo ko sa hospital. I skipped my morning class just to do so.

I just take the bus today. My bike is broken because of what happen lastnight, I need to change the wheels. I don't have the choice but to take the bus instead.

As soon as the bus stop near the hospital, I fastly went down and wear a surgirical mask and add it with my black cap, of course. Naglakad ako papasok sa loob ng entrance ng hospital.

I saw the nurses and doctors are busy attending their own patient. Nothing change.

I walked my way to the elevator and pressed the button. Bumukas naman iyon agad. Panandalian akong natigilan sa akmang pagpasok nang makilala kung sino ang nasa loob. A woman in her mid 50's but looks like in her 30's.

Mrs. Aphrodite Saavedra.

She's wearing her Doctor's robe. Napatingin siya sa akin na nagtataka, kaya pumasok na ako bago pa niya tanungin kung papasok ba ako o hindi.

Damn.

I didn't press the button floor. Pareho naman pala kami ng lalapagan. Ang alam ko ay sa pang-apat na palapag siya dahil VIP patient lahat ng hawak niya.

I notice on my pheripial vision that she's checking me.

Do I look like some kind of a criminal with all my black outfit and a mask on my face? Do I look like I'm gonna plant a bomb inside their hospital. Or I'm just too, too, weird.

I cleared my throat.

The ting sound invaded, signing that we already reach the floor. I hurriedly went out before her. Napansin kong nakasunod siya sa akin. May pasyente kaya siya sa palapag na 'to?

I stopped infront the door, my Lolo's private room. Gano'n din siya sabay kaming napatingin sa isa't isa, parehong nagtataka.

Bakit siya na rito?

Bumundol ang kaba sa aking dibdib. Hindi naman siguro napalitan ang nakatokang doktor sa Lolo ko, hindi ba?

"Do you know the patient in this room?" she asked me. Doon naman ako mas lalong nagtaka dahil parang kilala niya ang taong nasa loob ng kwartong ito.

I didn't answer her. Instead, I harshly push the door and run inside like a mad woman. Pagkapasok ko ay tumambad sa akin ang malinis na hospital bed. Inilibot ko ang mata pero kahit isang anino ng matangdang iyon ay wala.

Lumabas na naman ba ang matandang iyon na walang pasabi. He's making a trouble by going out.

Hindi ko napansin na nakasunod na pala si Mrs. Saavedra. Nagulat siguro siya sa biglang pagpasok ko.

Bago pa siya ulit magtanong ay may narinig kaming kaluslos sa likod. Napalingon kami sa pagbukas ng pinto ng comfortroom. Lumabas mula roon ang matangkad na lalaki. His hair is in messed like he just woked up. Hawak niya ang dextrose sa kaliwang kamay. Nakayuko siya habang ang isa ay inaayos ang suot na pajama.

Hindi niya kami napansin na nakatingin dito. Why is he here? Where is my Lolo? Is he sick?

Hindi siya ang tipo ng taong magpapahospital kapag may sakit. Maybe her Mother insisted him to stay.

Umangat ang tingin niya. Una niyang napansin ang ina at 'saka siya bumaling sa akin. Napansin kong saglit na natigilan siya. Nakilala kaya niya ako sa kabila ng suot ko?

"Son. Do you know her?" basag ng ginang sa katahimikan. Malamang na napansin ang rekognasyon sa mukha ni Hades nang makita ako.

Muling bumaling sa akin ang lalaki. Maybe he already knew it was me behind my mask.

He didn't answer. Magkasalubong lang ang kilay niya. Palipat - lipat naman ang tingin ng kanyang ina sa aming dalawa. Wala ni isa sa amin ang nagkumpirma sa tanong niya.

Naramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone sa bulsa. Inilabas ko iyon at agad na sinagot nang makumpirmang ang matanda nga ang tumawag. Lumapit muna ako sa bintana para dumistansiya.

"Apo," pagbati agad nang nasa kabilang linya. Did he planned this? Nasa timing pa talaga ang pagtawag niya sa akin.

"Where the hell are you?!" I asked him, frustrated. Sinadya ba niya ang nangyari?

"Don't worry, Apo. I'm safe."

He's busy toying with me.

"Lolo, didn't I told you to stay here for the meantime."

'Ramdam ko ang tingin ng kasama ko sa kwarto.

"I stayed there long enough, Apo. Sumangayon ako sa kagustuhan mo. Hindi ka naman siguro gumaganti, Apo ko, dahil ikinulong kita sa liblib na lugar na 'yon nang labag sa iyong kagustuhan."

Tama ito. Labag sa loob ko ang makulong sa lugar na 'yon pero alam kong para iyon sa kaligtasan ko. Gano'n din naman siya.

"We already talk about this," giit ko.

"At hindi niyo ipinaalam sa akin na umalis kayo rito." dagdag ko po.

"I just want to surprise you, Apo. Hindi ko na makayanan ang amoy sa Hospital. I'm old, I get sick easily kung mananatili pa ako riyan,' aniya sa kabilang linya may kalakip na halakhak.

I don't like surprises, Lolo.

"Kaya ko nga kayo dinala rito para malunasan kung anuman ang sakit niyo," ani ko na iba ang ibig sabihin, hindi ko nakakalimutang may kasama pa ako.

"Enough. Let's talk about this in person. Kasama ko ngayon ang Lola mo."

Gusto ko pang makipag-argumento ngunit wala ako sa tamang lugar. Alam ko kung nasaan siya ngayon kaya pupuntahan ko siya at doon na lamang kokomprontahin.

Gusto kong mapamura sa inis. Gumagawa na kaya ng hakbang ang matandang iyon?

"Fine. pupuntahan ko kayo para ibalik dito. Huwag niyong sayangin ang perang ibinabayad ko sa Hospital na ito."

Ibinaba ko na ang tawag, ibinulsa ko ang cellphone at dahan - dahang bumaling sa dalawang tao. Nakatayo lang sila roon at hinihintay siguro akong matapos.

Napansin ko ang namamawis na noo ni Hades, maging ang leeg ay namumula. Mukha naman siyang walang sakit nang makita ko siya kagabi.

"Doc. For how long the patient will be staying here?" tanong ko ang tinutukoy ay si Hades. Nagtaka naman ang ginang sa tanong ko.

Para alam ko kung kailan ko i-aadmit si Lolo. Mas mura ang kwartong ito kumpara sa ibang VIP rooms nila. Ako ang nagbabayad sa mga bills ng Lolo ko kaya alam ko.

Parang naging istrikta ang mukha ng ina ni Hades. Baka hindi niya nagustuhan na parang gusto ko silang paalisin dito sa kwarto sa mismong pagmamay - ari nilang hospital.

"My son is having an allergy and fever. I can't say how long but maybe for week. If you need a room, we have a lot of rooms available on the fifth floor." She's emphasizing the word son.

She offered me the VIP room, she should have think that I can't afford it. Maliit lang ang sinasahod ko at gusto ko ang kwartong ito. Isa lang ang bintana at isa pa, may ikinabit akong tapping device sa ilalim ng kama. Kailangan kong alisin iyon o ibalik na lang dito ang matanda.

I just nodded not wanting to have another conversation. But she didn't stop asking.

"You know the previous patient in this room?" Mrs. Saavedra asks.

"Yeah. It's my grandfather," I answered in a low tone.

Hindi naman siguro niya ichecheck iyon sa files nila. Pekeng pangalan ang inirehistro ko sa admission ng matanda rito.

Lolo make it more complicated now.

Umaliwalas naman ang mukha niya sa sinabi ko.

"Oh. I guess your grandfather left something behind here."

Lumapit siya sa may bedside table 'saka binuksan iyon. Si Hades naman ay nakaupo sa gilid ng hospital bed niya.

Nagdalawang isip ako kung lalapit sa dalawa.

Nang makalapit ay tumapat ako kay Hades. He was eyeing me with curiousity and I was cursing silently in my mind.

Iniabot naman sa aking ni Mrs. Saavedra ang sinasabi niya. Muntik nang malaglag ang panga ko sa nakita.

It was a picture of me when I was.. uhm 10, 11. Makikitang madungis ako sa larawan, may suot akong black belter uniform at ilan pang larawan doon.

Kinuha ko iyon at mabilis na isinuksok sa bulsa ng jacket.

Hindi ko pa nakikita ang Lolo ko ay parang gusto ko nang sumigaw sa inis.

Ginawa niya ba ito para makilala ako ni Hades? Nagpapasalamat na lang ako na wala siyang makita noon at hindi niya ako makikilala sa larawang ito.

Lolo's trick is not giving me fun.

Hades probably saw this already.

"This is you, right? You look like someone I know from this photos? Can I ask your fullname?" tanong ni Mrs. Saavedra.

Napansin kong nag-iba ang ekspresiyon ni Hades sa tanong na iyon. Ayokong kumpirmahin iyon at nanatiling walang imik. Nakasalubong ko ang itim niyang mata. He can see me clearly but he will never recognize me with those eyes.

"You should check your son, Doc. I think he's really sick," I said just to reverse her attention.

Parang bumalik naman sa isip niya ang totoong pakay ng pagpunta rito. Lumapit siya sa anak. Umatras naman ako para bigyan siya ng daan.

Mas lalong namula kasi ang lalaki. I didn't know he has allergy.

Walang paalam na tinalikuran ko sila. Nakasunod ang mata ni Hades sa paglabas ko sa pinto. Agad akong nakahinga ng maluwag nang makalabas sa kwarto.

Thinking what happen earlier, naglakad ako palabas ng Hospital papunta sa kinaroroonan ng matanda.

Can't wait to scold the crap out of him.

***