C12 Masakit na Katotohanan

Agad niyang inabot ang menu na hawak niya. "Ito po ma'am,"

Tiningnan ko naman kung ano ang mga menu nila. Nang makapilo na ako ay agad kung sinabi sa waiter.

"Salted shrimp and pancit canton,"

"Sige mo ma'am, repait ko lang order nyo, salted shrimp and pancit canton, tama po ba maam?"

"Yes, and ice tea din," pahabol kung sabi.

Tumngo naman ang babae at sinulat na niya iyong last order ko. Pagkatapos niya ay agad na itong umalis at pumasok na sa loob. Habang ng aantay ay patingintingin muna ako sa paligid. Ilang minuto ang lumipas ay dumating na ang order ko. Kumuha lang ako ng sapat na kakainin ko at tinawag ko ang waiter. Lumapit naman ito agad.

"Yes po maam!"

"Uhm, pwede pa balot na lang nito,"

"Sige po maam, kinuha na niya ito ata dinala sa loob.

Mabuti na lang at lumaki akong hindi maselan sa pagkain. Kahit ilang beses kung kainin ang pagkain or leftover food ito ay kumakain pa rin ako. Ganoon din ang kapated kung si Marie hindi maselan sa pagkain, si mommy lang ang maselan sa amin pagdating sa pagkain. Mana kami ni Marie sa daddy namin hindi masilan sa lahat ng bagay hindi tulad ng mga pinsan namin. Dahil mga pinsan namin side ng mommy namin ay masisilan puro lagi mga bagong ulam na luto kahit rice kailangan mainit pa. I'm thinking that na hindi ako masilan dahil sa ganitong sitwasyon ay kaya kong i handle.

"Speaking og Marie, kumusta na kaya ang kapatid ko," bulong ko sa hangin. Hindi ko na miss ang mommy and daddy ko dahil sila ang ng bigay sa akin sa ganitong sitwasyon. "Gri!... I hate them," sa isip ko.

Natapos din akong kumain, sakto naman dumating din ang pinabalot kung pagkain. Nag tambay muna ako sa restaurant na iyon para mag-patunaw ng pagkain. Nang kampanti na akong maglakad ay nag ikot-ikot ako sa mall, may nakita akong massage spa kaya pumasok ako dito. Agad akong ng booked ng service na gusto ko, pagka booked ko ay agad na kaming pumasok sa massage room. Pinahubad ako ng therapist pagkatapos ay pina dapa. Nagsimula na siyang mag masahe sa akin sa kalagitnaan ng pagmamasahe ay may narinig akong pamilyar na boses lalaki at may kausap itong babae. Bigla akong kinabahan dahil sa boses na narinig ko, "gosh di Dexter iyon ah, baka hindi naman ka boses lang." sabi ko sa aking isipan.

Pinilit kung e kalma ang sarili ko kaya, winaglit ko sa isipan ang mga naririnig ko na mga boses sa kabila. Hindi nag tagal ay nawala ang ingay, kaya mas naging panatag ang loob ko. Lumipas ang oras ay natapos na ang oras ng masahe ko. Nagbigay ako ng tip sa babae at ng suot na ako ng damit ko. Bago ako lumabas ay nag palinga-linga muna ako sa paligid baka sakaling makita ko ang ang boses na narinig ko kanina. Hindi nga ako nag kamali dahil nakita ko sila sa spa ng building na iyon si Dexter nga ito at kasama ang isang magandang babae. Dahil sa taranta ko ay mabilis ako ng lakad palabas sa building na iyon. Hindi ko na pinansin kung nakita man ako ni Dexter, tuloy-tuloy ang lakad ko, wala na akong lingun-lingun pa hanggang sa makalabas ako sa labasan ng mall.

"Si Miles kaya iyon," tanong niya sa kanyang isipan.

"Babe! Are you okay?" tanong naman ng babae.

"Uhm, yes im ok," sagut naman niya. "Si Miles nga iyon ," nangapagtanto niyang si Miles ang nakita niya. Gusto humabol ni Dexter pero hindi niya pwedeng gawin iyon dahil baka mag taka si Chelsea bakit niya hahabulin ang babae. Wala siyang nagawa kaya tumahimik na lang siya pero hindi mapakali ang kanyang sarili.

Agad akong pumara ng taxi ng may nakita ako. Sumakay na ako agad pagkahinto nito sa harapan ko.

"Kuya, sa kings hotel marcos street," sabi ko habang hinihingal.

Tumango naman ang mamang driver, pinaandar na niya ang sasakyan. Napatingin siya sa salamin ng sasakyan niya agad siya ng tanong sa akin. "Okay lang ba kayo maam?" tanong nito ng makita niya akong nahirapan huminga.

"Okay lang ako kuya, tumakbo kasi ko kaya hiningal ako." Paliwanag ko rito.

"Okay po, mag sabi lang kayo kung idadaan ko kayo sa ospital,"

"Sige, kung hindi ko na kaya nagsasabi ako saiyo,"

Hindi na nag salit pa si kuya, pero panay ang tingin niya sa salamin para tingnan ako kung okay paba ako."

Napangiti ako dahil sumagi sa isip ko na parang ang lala ng sakit ko para e monitor ako ni kuya.

"Pasinya na maam, naninigurado lang po. Meron na kasi akong naisakay may edad na siya. Lagi siya humahawak sa did-dib niya at nahihirapan siya huminga. Sabi niya lang okay lang daw siya nung tinanong ko. Pero namatay siya ng malapit na kami sa address niya. Kaya ngayon ng iingat na po ako para maka bawi naman ako sa iba." Mahabang paliwanag ni mamang driver.

"Salamat po kuya, pero wala po akong sakit. Hindi naman kita masisi kung ganyan ka."

Tumango naman si kuya. Hindi ko na lang pinansin si kuya na laging nakatingin sa akin. Hindi na ako ng isip ng masama kung totoo ba ang sinabi niyang kwento or baka gusto niya lang akong tingnan. Dahil hindi ko naman alam ang totoo. Hindi ko rin naman nakita sa mga mata niya na may pagnanasa siya sa akin. Kaya hinayaan ko nalang siya. Ilang minuto ang lumipas ay nakarating din kami sa address na sinabi ko kay kuya. Bumaba na ako pagkatapos ko mag bayad may sobra pa iyong binigay kung pera. Pumasok na ako sa hotel gabi narin ng makarating ako dahil medyo na traffic kami ni kuya kanina. Matamlay akong ng lakad papunta sa elevator, binuksan ko ang elevator bumukas naman ito agad pero may tao sa loob. Hindi ako ng dalawang isip na pumasok dahil mukhang pormal naman itong lalaki. Ngumiti lang ako rito bago pumasok. Ang lalaki na ang ng close ng pinto, one, two three, lumabas na ako pag bukas ng pinto. Pumasok na ako sa kwarto, agad akong huminga sa kama dahil pakiramdam ko ay ang lambot lambot ng katawan ko.

"Bakit hindi siya ng sabi sa akin ng totoo. Pinagkatiwalaan ko siya. Bakit?... Bakit?... Bakit?..." Tanong ko sa aking sarili. Habang lumalabas ang mga luha sa aking mata. "Kasalanan ko rin bakit ako bumigay agad kaya deserve ko to." Pinunasan ko ang mga luha ko. Gusto kung kung hindi na umiyak pero kusa itong lumalabas sa mata ko kaya hinayaan ko nalang. Ilang oras din iyong pag iyak ko, hindi na ako nakaramdam ng antok. May biglang kumatok sa pintoan kaya bumangon ako at binuksan ang pinto. Nakita ko si Dexter iyon, isasarado ko na sana ang pintuan pero naunahan niya akong itulak ang pinto. Pumasok agad siya at niyakap ako.

"I'm so sorry Miles, hindi ko gustong saktan kita. Pero ito lang ang masasabi ko ikaw ang mahal ko."

"Bakit mo ko niloko, dapat sinabi mo nalang ang lahat baka ma intindihan pa kita, bakit mo tinago sa akin?" Tanong ko habang garalgal ang boses at pinapalo ko ang dibdib niya.

"Hindi man sapat ang sorry ko saiyo, pero balang araw saba mapatawad mo ko."