C5 Promise of Memories

BENJIE'S POV

Kinaumagahan ay nagising ako dahil sa epekto ng araw na tumatama sa balat ko. Maingat akong tumayo sa aking pagkakahiga ngunit mabilis ding bumagsak ng maramdaman ko kung gaano kabigat ang ulo ko ngayon.

Fuck you, Alcohol!

I walked to the kitchen to get some glass of cold water before going to the bathroom to shower. Habang umiinom ako ng tubig ay sakto namang bumalik sa isipan ko ang mga nangyari kagabi.

I became anxious since I didn't know how to handle Jessa now that she was upset.

Ben, what was the reason for your kiss? What exactly is going on with you? You're going to kiss her since they appear so similar? What if I treat her in a disrespectful manner? Bahala na si Batman! I'll just blame Matteo.

I came out of the bath with the towel folded. It was only now that I realized my friends had already vanished.

Why do they get up so early in the morning?

When I looked at the clock, I was surprised to see that it was eleven o'clock in the morning! I sighed. They didn't even attempt to wake me up.

I entered the bedroom and pulled open the cupboard. I simply chose a white shirt that would draw attention to my large arms. I'm not trying to brag, but my biceps are massive! It was worn with black and white striped shorts and rubber shoes.

When I looked in the mirror again, I noticed that my hair was out of place, so I repaired it in a haphazard manner. I also use perfume to make myself appear more attractive. In case of emergency, I brought my key, telephone, and wallet.

I stepped outside and started walking when I realized I hadn't eaten breakfast yet, so I decided to eat first before going about hunting for those mokos. I headed straight to the near restaurant.

I arrived at the restaurant a few minutes later; most of the people that were there were presumably outside the hotel because today is the resort's anniversary.

I sat at the double table near the window, where I could see what was going on outside. I ordered a Red Lobster: Ultimate Feast and a BBQ Chicken Pizza because I was starving. The drink contains both water and coconut juice.

I stared out the window as I waited for my order. Because of the tall trees and clean seawater, the scenery at this resort is stunning. I looked down to the hotel and saw people laughing and playing. My gaze was drawn to my friends, who were also participating in the game.

Isip bata talaga kahit kailan!

My gaze was drawn to Jess, but I couldn't see her; perhaps she was inside the tent, standing among the players.

My order was delivered later. Because the restaurant menu is varied, the cuisine is great.

When I was done dining, I summoned the waiter to pay. I left the restaurant after paying and headed down to the Hotel.

Nang makalabas ako ng restaurant ay plano ko sanang puntahan si Jess para humingi ng tawad ng biglang bumungad sa akin ang mga mokong kong kaibigan.

Bakit ko ba naging mga kaibigan ito?

"O Bro! Buti naman at lumabas kana! Akala namin e wala ka nang planong lumabas!" sambit ni Matteo sa akin ng makalapit sila sa kinakatayuan ko. "Pupuntahan ka na sana namin dahil baka patay kana! Hindi man lang kami nakapag paalam!" Malakas itong tumawa na akala mo nakakatuwa talaga sinabi niya.

"Kung sana ginising niyo ako ng magising kayo, edi kanina pa ako dito! At saka hindi ako mamamatay agad dahil luluksa ang buong kababaihan ng Pilipinas," Mayabang kong sagot.

"Kung sana na hindi ka tulog mantika edi sana kanina kapa gising. Lahat na ginawa namin para magising ka pero wala parin sayo effect kasi tulog mantika ka! Naiintindihan mo?" Gaya gaya pa ni Manolo sa kung paano ako magsalita. "At saka yuck! Huwag kang mag assume na iiyak sila sayo! Dika naman gwapo e!"

Masama ko siyang tiningnan at aambaan na sana ng suntok ng tumawa akong malakas at tinapik tapik ang balikat ni Manolo.

"Oo na! E kumain na ba kayo?" tanong ko sa kanila.

"Aba syempre! Alangan naman na hindi pa kami kumain. Hoy! Nagugutom din kaya kami." Pabalang na sagot ni Xeto.

"Ay... Ewan ko sa inyo! Hindi kayo matino kausap!" sambit ko sabay lakad papalayo sa kanila.

Susundan pa na sana nila ako ng pinahinto ko sila dahil kakausapin ko si Jessa. Ang mga gunggong tuwang tuwa, nagbibinata na daw ako.

Nang malapit na ako sa tent, nakita ko si Jessa na nakaupo habang kausap si Khylie. Parang gusto ko tuloy umalis na lang ng biglang magtama ang mga mata namin. Nailang ako bigla ng ngumiti siya sa akin ng napakalawak.

Bago ako makalapit sa kanila, ay napabuntong hininga na muna ako para maibsan ang aking kaba.

Ilang beses ko iyon ginawa hanggang sa gumaan ang pakiramdam ko.

Tumikhim pa ako bago makalapit sa kanila.

"Um... Khylie pwede mo ba kami maiwanan saglit lang, maguusap lang sana---

"Ay oo ba! Sige mauuna na ako sa Hotel, sumunod ka na lang sa akin JESS pagkatapos niyong MAG-USAP," Pagputol ni Khylie sa aking sasabihin.

Nang makaalis na siya ay umupo ako sa tabi ni Jess. Naiilang talaga ako sa totoo lang. Paano ko ba sasabihin?

"Jess, I'm sorry sa nagawa ko kagabi."

"Jess, pasensiya kana lasing lang talaga ako."

"Hay bahala na nga kung paano ko sasabihin!"

"Bakit? Anong sasabihin mo?" Mahinahon na sambit niya sa akin.

Muntikan pa akong mapasigaw sa gulat ng biglang magsalita si Jessa. Natatawang tumingin namna siya sa akin na nakataas ang dalawang kamay at paa. Nag aalinlangan na lang akong ngumiti sa kaniya.

"A... e... i... o... u...?" Palingon lingon ako sa paligid at hindi mapakali.

"Alphabet song ba gusto mong sabihin sa akin?"

Mabilis akong lumingon sa kaniya at umiling. "Paano ko ba ito sasabihin?" ngumiti ako sa kaniya. "G-Gusto ko sanang humingi ng t-tawad sa nangyari kagabi. Sorry kasi baka nabastos kita! Sorry talaga Jess." Sincere na sabi ko sa kanya.

Natawa naman siya sa sinabi ko. Ano bang nakakatawa? Hindi ba siya galit sa akin? Tanga! Galit yan sa 'yo hindi niya lang pinapahalata dahil bisita ako.

"B-Bakit ka tumatawa?" Naiilang na tanong ko sa kanya.

"N-Nakakatawa... kasi ang reaction ng mukha mo e! Para kang natatae na ewan. Kaya... imbes na magalit ako e natawa na lang! Hahahaha!" Pahinto hinto niyang sabi dahil tawa parin siya ng tawa. "Pero seryoso, nagulat ako sa ginawa mo. Hindi ko ini-expect na hahalikan mo ako ng ganon! Ngayon pa nga lang tayo nagkakakilala pero sabi ko naman sa sarili ko na baka na out of control ka lang dahil sa epekto ng alak na nainom mo kaya hindi na medyo ako nagalit sa 'yo. Maybe slight lang!" Mahabang sabi niya na nakangiti.

Now I understand why everyone in the resort is friendly and have a genuine smile. Kung ano ang pinuno, ganun din ang pinamumunuan.

"Ano bang puwede kong magawa para mawala yang 'slight upset' mo?" I chuckled.

She shook her head and grinned at me. "You don't have to do anything to make my anger go away. It is sufficient for me that you seek forgiveness from the bottom of your heart. I don't want you to do it simply because you have to! So you're sorry is enough for me."

Nagkuwentuhan pa kami saglit bago siya umalis pabalik sa hotel habang ako naman ay pumunta sa mga gunggong kong mga kaibigan na nakangisi habang kanina pa nakatingin sa amin.

JESSA'S POV

When I announced I was heading back to the hotel, I bid farewell to Benjie. When I walked in, the others had already begun to eat. After they eat, another game will be played, and the winners will be announced tonight. Money, groceries, and motorcycles are among the many rewards offered to the winners. The resort's stockholders are the sole sponsors of all rewards.

I'll head straight to my office because that's where I'll be resting before the game begins. When I opened the door, a happy Khylie greeted me.

"Kamusta naman ang pag uusap ninyo ni Mr. Reyes?" Panunuksong sambit niya sa akin.

"Okay naman! May sinabi lang siya sa akin!" Balewalang sabi ko sa kanya.

Tinitigan niya naman ako ng maayos sinisigurong tama ba ang sinabi ko.

"Ano naman ang sinabi niya sa iyo?" Tanong niya sa akin.

"Wala kana don!" Mataray na sabi ko sabay upo sa sofa at pinikit ang aking mga mata.

Maaga akong nagising ngayon dahil kailangan namin matapos ang palaro bago gumabi. Kaya medyo masakit pa ang ulo ko dahil sa hang over. Hindi ko akalain na malalasing ako ng ganun.

Nalasing yata ako sa halik ni Mr. Reyes! Kaya pati sa panaginip ko ay umabot daw sa kama halikan namin! Halik na naging pagtalik.

"Bakit ayaw mong sabihin sa akin? Siguro may secret kayong dalawa no?" Makulit na sabi niya sabay kuha ng tubig para ibigay sa akin.

Ininum ko naman ang tubig pagkatapos ay nilagay ko na sa table sa gilid ng sofa. Masyadong malaki ang opisina ko na aakalain mong isang kwarto. Actually may kwarto naman talaga dito. Mayroon ding T.V, refrigerator at mini kitchen in case na trip kong magluto for myself.

"Bakit ba gusto mong malaman?" Inis na tanong ko sa kanya.

"Hoy babae! Nagiingat lang ako! Baka kako madala ka sa pangbobola ng ugok na iyon! Kaya kailangan sabihin mo sa akin kung ano ang pinagusapan ninyo! Saka share mo naman sa akin yung kilig na nararamdaman mo! Hindi yung sinosolo mo lang!" Sigaw na sabi nito sa akin.

Fine, no choice! Mahirap pa naman magsinungaling dito!

I sighed, "Nag sorry siya sa akin dahil doon sa nangyari kagabi! Sabi ko naman okay lang tutal hindi niya naman sinasadya e!"

"A-Anong? Bakit siya nag sorry sa 'yo? Anong ginawa niya sa 'yo? Sinaktan ka ba niya? Binastos ka ba niya? Ano? Hoy! Ano sumagot ka?" Praning na sambit niya. Natawa naman ako, masyado talagang OA ang babaeng ito.

"Easy okay? Nag sorry siya sa akin dahil doon sa paghalik niya! E dahil sa gulat ko bigla na lang akong umalis at nagpaalam na babalik na tayo sa Hotel kaya siguro ngayon lang siya nakapag sorry dahil... ewan! hindi ko alam!" Paliwanag ko sa kanya. Nagulat naman siya sa sinabi ko.

"Hinalikan ka niya? For real!" gulat na tanong nito. Mabilis kong tinakpan ang aking tenga dahil aa rindi ng boses niya. "Pero bakit nag sorry siya sa'yo?" Tanong niya naman sa akin.

Tanga ba to? Syempre magso-sorry yun sa akin. Ano siya si Cha Eun Woo na mayroong free kiss! Dalagang Pilipina kaya ako.

"Bakit naman? Syempre magso-sorry siya! At saka hindi naman ako malandi na kung sino-sino ang maghahalik sa akin! Hoy! Conservative kaya ako!" paliwanag ko sa kanya.

"Sabi kasi nila, once na hinalikan ka niya and then nag sorry siya sa 'yo... Ibig sabihin non e hindi niya ginusto na halikan ka! I mean baka na carried away lang siya! How sad!" nakangusong sambit niya sa akin.

Para naman akong nanghina ng marinig ko ang sinabi niya. Ibig sabihin wala talaga siyang plano na halikan ako. Ibig sabihin kaya siya nagso-sorry dahil naguguilty siya. Para naman akong tanga nito e! Syempre mag sosorry siya! Ganun dapat ang mga gentleman, pero bakit ang iba hindi humihingi ng paumanhin kapag may hinalikan sila? Bakit ba kasi napaka ignorante mo! Kaya ayan, kahit sa paghalik wala kang alam.

Pero aaminin ko may nararamdaman akong panghihinayang! Na para bang ginawa niya lang iyon dahil naka inom siya at hindi dahil ginusto niya.

Ugh... Forget it Jess! Huwag mo masyadong damdamin ang mga sinabi ni Khylie. Broken hearted ang babae kaya baka bitter ito ngayon!

Damn you, Khylie! Ginulo mo isip ko!

________________________________________________________________:))