C3 CHAPTER 02

"Ang hilig mo sa wine, baka malasing ka niyan."

I grinned at inikot-ikot ang kopita habang pinagmamasdan ito. I looked at the bracelet that he found on his date earlier. Okay lang naman. Hindi na masama. Nakita ko ito sa mall noong nakaraan, gusto ko sanang bilhin pero hindi lang natuloy dahil may gwapong mayaman na lalaki ako na nakita. Hanggang sa nawala na sa utak ko, buti na lang ay mayroon pa lang nakuha si Viel. It's nice. Atleast di ko na kailangang bumili. Karamihan naman sa mga alahas ko ay hindi galing sa sarili kong pera.

It's not bad though, hindi naman na ako nagu-guilty. Pinaghirapan pa rin naman naming kunin 'to, so, conscience is not really in our vocabulary. Mas mabuti pa ngang makakuha ng mga alahas galing sa totoong tao kaysa sa ukay-ukay.

I drank the last wine. "Nandiyan ka naman,"

I heard him whisper something but I just ignore it. Pakialam ko. I'm tired to create a topic with him, ako lang naman ang magsasalita sa buong oras, puro lang siya tango at hindi man lang magbigay ng opinyon niya tungkol sa sinasabi ko. He's such a boring man. No wonder that he doesn't have a girlfriend yet. Walang magkamaling pumatol sa kaniya dahil sa balikong ugali niya. Tsk.

Kung magkaroon man siya ng girlfriend, ipagdadasal ko na lang ang babaeng iyon. Sana matagalan niya ang ugali ni Viel.

"Fyre,"

I turned my head to him. "Oh?"

Nilagyan niya ng wine ang kaniyang glass at ganoon din sa akin. I laughed. Siya itong pinapatigil akong uminom pero sinasalinan pa 'rin ang baso ko. Tss. Baliw talaga. Itinaas niya ang hawak niyang kopita at nilapit sa akin. I lift mine too and have a cheers with him. Sabay naming sinimsim ang wine pagkatapos ay ibinaba iyon sa lamesa.

He sighed and crossed his arms. "Let's play a game, Fyre."

I blinked at parang natutop ang bibig sa narinig. Game? Okay. Pero siguraduhin niya lang na huwag niyang baliktarin ang mga mangyayari. I hope nothing's going wrong when we did this. Lalo na't siya pa naman ang kalaro ko. He's such a dirty player. Paniguradong mauutakan ako nito anumang oras. Viel will always be Viel. Matinik siya pagdating sa mga ganito. I need to get ready.

I comb my hair using my fingers and crossed legs. Nakaupo pa rin siya at walang ginagawa. May iniisip 'to for sure. He always like that. Tutok na tutok sa isang bagay dahil may malalim na iniisip. Did he thinking about the game? Akala ko ba handa na siya? Heck. This is suddenly, okay. Hindi naman siya pala-laro na tao that's why he's being like that today. Hindi niya ma-handle ang situation. Kaya nakakagulat na bigla siyang nag-suggest ng game. Dala siguro nang kalasingan niya. And now he suggested a game, he didn't know how to start it. Nakakatawa.

Hindi sinasadyang napahawak ako sa kamay niya nang tumayo siya at bitbitin ang wine. Nagugulumihanan siyang tumingin roon at bago pa man pumunta ang mga mata niya sa akin ay tinanggal ko na ang aking kamay na nakapatong sa kamay niya. Darn, Fyre. What are you doing? Mapagkakamalan tuloy na ano. Tsh.

"Huwag mong ibalik, iinom pa ako." I want to slap my mouth dahil sa pagkakautal-utal ng aking tono. Tangina talaga. Ano ba nangyayari? Bakit ganito nagiging epekto sa akin ng wine ngayon? Damn. I'm getting insane.

Tuluyan niya nang kinuha ang bote at humarap sa akin. "You're not obeying the rules, Fyre."

Sarkastiko akong tumawa at padarag na kinuha sa kaniya 'yung bote. The fuck? How could he? Sino siya para utusan ako? He's just my partner in business. Ang kapal. Pati ba naman sa wine ay pipigilan niya pa ako. Tangina niya talaga.

"So? Anong connect ng pag-inom ng wine sa rules na sinasabi mo? For your information, ako 'yung bumili ng mga wine, so, wala kang karapatang pigilan ako sa gusto kong gawin."

Malakas siyang humalakhak sabay suklay nang kaniyang mahabang buhok. Damn. How could he make himself handsome by just doing that? I bit my lip for stop from praising the beautiful view in my front. Dang. I'm going to be crazy. Hindi ko alam kung bakit nag-so-slow-mo ang paligid kapag may ginawa siya na nagpapabaliw sa buong sistema ko. Tangina. Ano bang nangyayari sa akin? Overdose na ba ako sa wine? Shit!

"Fyre!"

Napabalik ako sa reyalidad nang bigla siyang sumigaw sa aking harapan. Doon nag-sink sa akin kung ano na talaga ang tunay na nangyayari. Shocks. Baliw na ako. Bakit ko ba iniisip ang bagay na iyon sa kaniya? Dang. Nagkakaroon ako ng kasalanan sa sarili ko! Pati na rin sa kaniya! Shit talaga. Ganito ba nagiging epekto ng pag-inom ng wine araw-araw?

Ibinaba niya ang wine bottle sa table at lumapit sa akin. Oh my god. Anong iniisip niyang gawin? Shit. Paatras ako nang paatras hanggang sa mabangga na lang ako sa side ng sofa. Napapikit ako nang biglang lumipad ang kaniyang kamay papunta sa aking leeg.

OH. MY. GOSH.

Oxygen! Oxygen! Oxygen! Dang. What the heck is he doing right now? Shit! He touched my neck for Christ's sake! Damn! Sa sobrang pagkabigla, hindi ako nakagalaw hanggang sa makalayo na siya sa akin. Shit talaga. Hindi ko na alam kung ano nangyayari sa akin. Hindi ko alam kung ano ang sanhi nito, kung bakit ako nagkakaganito! I don't know what's going on with me. Lagi na lang akong nagkakaganito kapag kasama ko si Viel, it's giving me nuts! What's about him? What's special about him? Why I'm being like this when I'm with him!

Kainis! Nakakainis talaga!

"Wala ka namang sakit. Ano ba nangyayari sa 'yo? Lagi ka na lang kitang nakikitang tulala lately. "

It's because of you, idiot! Nakakainis dahil hindi mo alam ang nangyayari sa akin at mas lalong nakakainis na malaman na ikaw 'yung sanhi nito! Damn. You're not freaking healthy in my body. Kumpleto nga ako sa vitamins, hindi ako kumakain ng karne at puro ako kain nang gulay at prutas, pero parang magkakaroon ako ng disease dahil sa'yo! Dang. Hindi ako magsasawang murahin ka ng paulit-ulit, Viel! Darn you!

"Naiinis ako sa'yo, Viel. Do you know that?" I said while gritting my teeth.

Biglang nag-iba ang itsura ng kaniyang mukha at naging seryoso. Napangisi ako. Yeah right. Continue that, Viel. Dapat mong malaman kung ano ang nararamdaman ko. I'm already full because of you! At siguro ito na ang panahon para malaman mo iyon. Kung gaano ka na nagiging problemado sa akin. You are the cause of all my damages. At hindi ko alam kung papaano ko iyong sosolusyonan. Baka nga hindi ko pa iyong tuluyuang masolusyonan kapag lalo kang nasa tabi ko.

So I want to end this.

"I'm not getting used to it, Viel. Paunti-unti, lalo akong pinapatay nang bagay na iyon." I stated.

Tuluyan nang kumalat ang halo-halong emosyon sa kaniyang mukha. Regrets, dissappointment, asking and shock. Suminghap ako at kinuha ang wine bottle na nakalagay sa lamesa. Tinungga ko ang lahat ng iyon hanggang sa maubos. I was running out of my breath when I finished it. Padabog ko iyong inilapag sa lamesa saka malamlam na mga matang tumingin sa kaniya.

"Fyre..."

Sarkastiko akong tumawa saka pinakita sa kaniya ang gitnang daliri ko.

"I hate you, Viel."

I caught him staring on my middle finger. Mabilis ko iyong binaba saka lumapit sa kaniya. I stand in front of him nang gumegewang-gewang ang ulo. Dang. Ano ba nangyayari sa akin? My head keeps dizzy. Nahihilo ako, ngunit pinilit kong kausapin siya. I want to end this now, habang kaya ko pa. Baka hindi ko na ito magawa balang araw.

I cleared my throat. "May I slap you?"

He blinked one time only, and keeps to do eye contact with me. I'm getting annoyed. So hindi siya magsasalita? Magiging ganyan lang siya hanggang matapos 'to? Damn. Kung ganiyan lang pala siya, edi sana ginawa na lang siyang isang estatwa, baka sa ganoong paraan magkaroon pa siya ng silbi. Tangina. I'm fucking tired. So, so tired. Hindi ko alam kung bakit siya ganito. He's not like this before. Hindi ko alam kung bakit siya nagbago at naging cold na ang trato sa akin. Kahit kailan naman ay wala akong natatandaan na may ginawa akong nag-pa-trigger nang sarili niya. Magkasama kami twenty-four hours, so how could he do this to me? Paano siya naging ganito ka-immature?

Damn. He's not the Viel that I've met before. Ang dami niyang pinagbago. Kung kailan tumanda, saka siya naging ganyan. Childish at moody. Kami na nga lang ang magkasama sa buhay pero nagagawa niya pa'ng gawin 'to sa akin. He doesn't know that I have a feelings too! Dang. I'm hurting because of you, Viel! At mas nasasaktan ako dahil hindi mo alam na nagagawa mo iyon sa akin. Hindi ko nga lang masabi-sabi sa kaniya dahil ayoko rin naman na magalit siya sa akin. He's been like that for a weeks... or months. Tinitiis ko na nga lang kasi lagi akong nag-iisip ng dahilan kung bakit siya ganoon. Pero, wala 'e. He keeps doing that and it really annoys me. Humahanap nga lang ako ng tiyempo kung kailan ko sasabihin sa kaniya 'yung mga napapansin 'kong ugali niya na hindi ko nagugustuhan, but, hindi lang matuloy-tuloy dahil nga dito rin sa wirdong nararamdaman ko.

And I hope this time, sana, sana talaga magawa ko na. Sana masabi ko na ang mga gusto kong sabihin. Baka kapag nasabi ko na ang lahat, masabi ko na 'rin yung matagal ko nang gustong sabihin sa kaniya.

Damn. Lord, please give me a courage and confidence to do this. I'm not expert when it comes to this situation but please, kahit ngayon lang, give me a power to make this one.

I sighed and turned my gaze to him. "You know, Viel. This days, alam mo bang hindi ko na nagugustuhan 'yung mga trato mo sa akin?"

He continued to listened while I'm talking. Bumuntong-hininga ako at pinagpatuloy ang mga gusto kong sabihin.

"But, I just keep silenced. Kasi, ayoko naman na madaliin ka at kausapin ka kaagad. Iniisip ko kasi na baka may pinagdaraanan ka at kailangan mo munang mapag-isa. "

"Pero, sa buwan... linggo, at araw na lumilipas, napansin ko na imbes na huminto," I paused and stared at him na ngayo'y nakayuko. "...lalong lumala."

I bit my lip para pigilan ang pagpatak ng luha. Damn. What's going on with me? Bakit ako naiiyak ngayon? I do not have to do this. Wala namang nakakaiyak at hindi ko kailangang umiyak. Pinunasan ko ang aking mata kahit wala pang tumutulo roon. Shit. I don't want to be a dramatic person, kaharap ko pa naman si Viel.

"You're being cold to me, madalas mo na lang akong sinusunod, you always have fun with me na ang dapat naman talaga ay maging biro, pero para sa akin, it's not Viel. It's not fun anymore. Yung mga biro mo na sana makakapagpasaya sa akin, kabaliktaran sa hindi mo inaasahan."

Mahina akong napamura nang may isang luhang tumulo galing sa aking mga mata. Kaagad akong lumayo sa kaniya at pinunasan iyon gamit ang hintuturo ko.

"I want you to know that I'm hurting because of your actions and words, Viel. And it hurts me more because you don't know that I'm already hurting."

"You're being dramatic, Fyre." Aniya habang nakatungo.

Natigilan ako. "W-what did you say?"

"I said you're being dramatic-"

Hindi niya na natuloy ang kaniyang sasabihin nang lumipad ang kanan kong kamay at malakas na dumapo sa kaniyang pisngi. Dramatic, huh? Then I will give you that. Fuck you, Viel! Fuck you, one hundred million times! Tangina mo. You're the most bad person that I've ever met, at paulit-ulit kong pagsisisihan na nakilala pa kita. Damn you. You're so heartless. And worthless. I thought you are the person that will never ever broke my heart. But shit happens, I was wrong. Lagi na lang.

"Did i gave you permission to slap me?"

Napalingon ako sa kaniya at nakita ko ang umiigting niyang panga at ang mga mata niyang galit na galit na nakatitig sa akin. I saw his mouth na ngayo'y may umaagos na ng dugo dahil sa malakas na pagsampal ko kanina. He was holding it by his left hand. Pinipigilan niya ang pagdaloy at sakit na nararamdaman.

But I am too, nasaktan mo rin ako. Hindi lang pisikal kagaya ng ginawa ko.

"Did i gave you permission to hurt me too?" Sabat ko.

"It was not my intention, Fyre. Alam mong ganoon na talaga ang ugali ko. So why not getting used to it? Ang tagal-tagal na nating magkasama, hindi ka pa rin ba sanay?"

I sarcastically laughed. So kasalanan ko pa talaga kung bakit ako nasasaktan ngayon? Ha! The nerve of this man. Kahit pa siguro ikumpisal siya ng pari ay hindi pa rin siya aamin sa mga kasalanan niya. He's so hard as a rock! Bakit hindi na lang siya humingi ng tawad para matapos na 'to? Damn. Mas pinapahaba niya lang 'yung pag-uusap namin dahil sa kakitiran nang pag-uugali niya.

"You're so heartless, Viel. Bakit hindi mo ako maintindihan?"

Kinuha niya ang leather jacket na nakasabit sa sofa at isinabit sa braso.

"Naiintindihan kita, Fyre. Sobra-sobra ang pag-iintindi ko sa 'yo, at hindi kita pipilitin na maramdaman 'yon." He said and walked away, pero hindi pa man siya nakakalayo, sinabi ko ang salita na alam kong paraan lang para matapos na ang lahat ng ito.

“I'll want a divorce."