C4 Kabanata 4

Kabanata 4

Drunk

Pinaharurot ko ang sasakyan palayo sa Restaurant, ayoko nang magtagal pa doon, dahil baka lunokin ko lang lahat ng sinabi ko at mag pabola sa matatamis niyang salita.

Kung gaano ko siya kamahal ay ganoon din ang sakit na nararamdaman ng puso ko ngayon.

Ayoko munang umuwe dahil magmu-mokmok nanaman ako sa bahay, kaya minabuti kong dumaan sa Isang bar, gusto ko makalimot kahit sandali. I badly needed this right now.

Pinili kong maupo sa isang stole na kaharap mismo ang bartender.

"One tequila please.." I said to the waiter in front of me.

"Yes, ma'am!" he replied, maya maya pa ay nilapag nito sa akin ang baso na may lamang tequila na ini-straight ko naman agad ng inom.

"One more please!" Utos ko na tila nabitin sa Isa. Hindi ko pinansin ang lemon na nasa aking harapan. Ano paba ang mas hahapdi sa nararamdanan ng puso ko? Kahit sipsipin ko pa ang lemon at tikman ang alat ng asin ay walang makaka daig nitong sakit sa aking puso.

"Heto po, ma'am," he politely said, then he gave me another shot of tequila. Muli ay diretso ko 'yon ininom hanggang sa naka-ilang baso ako bago ko maramdaman ang tama.

"W-waiter.. one more please!" pabulol kong sigaw dito. My eyes gets blur, ramdam ko na rin ang hilo ko dahil sa dami ng na-inom.

Kakamot kamot ng ulo ang waiter sa akin bago kumuha ng baso. Nang tangkang i-aabot na nito ang baso ay may isang kamay na umagaw nito mula sa akin at tahasang ininom.

"Hey.. that's my drink!" Sisinok-sinok na sinabi ko sa kanya.

"You're drunk," he said in his baritone voice.

I chuckled and slowly lift up my head to look at him, "And who the hell are you?" My voice already shuffled, ilang pagpikit din ang ginawa ko dahil sa pag-ikot ng paningin.

Hindi ko rin siya masyado maaninag dahil sa kislap ng mga ilaw sa paligid. Pero base sa nakikita ko, mukhang matangkad ito. His biceps proudly shouting, and his prominent jaw protrude perfectly, then suddenly, our eyes met. My heart throbs, I gasp heavily because of his un-removing gaze.

"Where is your place I'll take you home," he softly said.

"Sino ka naman para sabihin ko kung saan ako nakatira huh?!" I exclaimed, nudging his damn broad chest. Pansin kong matigas ang pangangatawan nito at mukhang alaga sa gym.

"You're drunk, you can't drive on your own," he reply, gumawi ito sa waiter na nasa harapan namin bago may dinukot sa bulsa.

"Keep the change." Inabot nito ang bayad sa waiter saka muling humarap sa akin..

"Let's go..I will take you home." he said in an authority. Dahil lasing ako ay wala akong nagawa kundi ang magpatangay dito.

Hindi pa man kami nakakalabas ay nakasalubong na namin si Lester na halatang gulat na gulat buhat nang makita kami.

"Baby, what happened?"Agad na nag-iba ang ekspresyon ng muka nito dahil sa lalaking nakita niyang katabi ko.

"Anong ginawa mo sa girlfriend ko, ha?!" Sabay suntok nito sa lalaking katabi ko, na bahagyang napa atras sa kaniyang ginawa.

My jaw dropped by a surprised, tila binuhosan ako ng malamig na tubig sa tagpong nakita.

"Lester ano ba tama na!" I shouted. Pero 'di pa rin nag-paawat ang dalawa dahil gumanti naman ng suntok ang lalaki kaya bagsak si Lester sa sahig. Tatayo pa sana ito ngunit pumagitna na ako sa kanilang dalawa.

"Fuck! I said stop!" I shouted again with all my might, senyas ko ang isang palad sa harapan niya na hirap ngayon sa pagtayo.

"Margaux, hindi mo ba nakikita, gusto kang pag samantalahan ng lalaking yan!" he shouted back, matiim din ang tinging ipinukol nito sa lalaking katabi ko.

"Gusto lang niya akong ihatid pa uwe," I explained. Damn it, why do I have to explain my side to this jerk!

"At pumayag ka naman? Paano nalang kung saan ka niyan dalhin at pagsamantalan ka?!" His eyes go wide, nag gaganit pa rin ang mga bagang dahil sa galit.

The hell with his concern, "Wala kanang pakealam kahit ano pang gawin ko sa buhay ko dahil wala na'ng tayo at wala ka na rin karapatan kung mag pakaladkad man ako sa sino man lalaki na gustohin ko!" I said with full of rage.

Hindi ko na siya hinintay pang makasagot dahil hinila ko na ang kamay ng lalaking kasama ko palabas ng naturang bar.

Diretso kaming sumakay sa kotse ko, hinayaan kong siya ang mag-drive. Matapos kong ituro sa kaniya kung saan ang condo ko ay sumandal na ako sa car chair at mabilis na hinila ng antok.

Naramdaman ko nalang na may yumuyugyog sa balikat ko. I slowly open my eyes and look up at the guy who's at my side.

I couldn't find the right words to say, pakiramdam ko ay nag-iinit ang dalawa kong pisngi dahil sa mga titig niya. He had a perfect pair of eyes, his brown eyes drilling into mine. I couldn't help but think, I'd never seen such dark eyes with so much light in them.

Pinutol ko ang tingin at bahagyang inayos ang sarili. "Where are we?" Wala sa sarili kong tinanong.

"Nandito na tayo sa sinasabi mong condominium," he said in a hushed voice.

I cleared my throat and try my very best to looked away. "Uh, yeah.." Iyon nalang ang nasabi ko.

Lumabas ito ng naturang sasakyan para pagbuksan ako ng pinto. I hesitantly went outside my car because of his unwavering stare. Dahil sa pagkataranta at sa lasing ay hindi ko napigilang mawalan ng balanse.

Huli na para pagsisihan ko ang lahat dahil sumubsob na ako sa malapad nitong dibdib. His long fingers and massive hand encircling my waist tight, habang ako ay halos yakapin na siya dahil sa nangyari.

"You alright?" he whispered and exhale slowly to my ear.

Hindi agad ako nakasagot. Paano ay tila mas nilasing ako sa amoy ng kaniyang pabangong na nanuot sa ilong ko. Damn, can I just rest here for awhile? Ang bango niya..

Mabilis kong pinilig ang ulo ko, and I push him away.. "Yes, of course!"

Diretso na sana akong maglalakad palayo ngunit hindi ko mapigilang mag-ekis ang lakad ko. Halos mapatalon naman ako nang biglang may humawak sa siko ko.

"You're still drunk, saan dito ang unit mo?" tanong nito na hindi tumitingin sa akin.

I slowly look down at his long fingers, his hand were soft and warm, with blue corded veins that made myself tremble.

"Sa fourth floor..." Paos na boses kong sagot.

Habang naglalakad kami ay hindi ko mapigilan na sulyapan ito. He is tall and definitely handsome, his eyes were very dark and his hair were slightly a mess, pero hindi iyon naging daan para mabawasan ang malakas nitong dating.

He got me so hot, I had to cool myself down, kaya mabilis kong binawi ang tingin ko dito. Mabilis naman namin narating ang condo unit ko at maluwang na binuksan dito ang pinto.

"Ah, pasok ka muna? Want something to drink, coffee, water or juice?" I asked and smiled.

"Coffee would be better," he answered in his undertone voice. I quickly nodded and walk toward the kitchen.

Nang makabalik ako ay naabotan ko itong nakatalikod at nakapamulsang tumitingin sa mga picture namin ni Lester na nakasabit sa dingding.

Tumikhim muna ako bago ko nilapag ang kape sa glass table.

"Here's your coffee.." I interrupted, lumingon siya sandali pero muling binalik ang mata sa mga litrato.

"Why? Is there something wrong with my photos?" I asked with curiosity.

"No, nothing," he said, then he chuckled.

Kumunot ang noo ko dito. "What are you laughing about?" Medyo naiinis kong tanong dito. His face gets serious, I need to gasp heavily para makabangon sa pagkabalisa.

"Nakapagtataka lang kung bakit hindi natuloy ang kasal n'yo? Mukhang bagay naman kayo," he commented bago sinimsim ang kapeng bigay ko at umupo ng pade-kwatro sa sofang naroon.

Lalong na ngunot ang noo ko sa sinabi niya. Paano niya nalaman na hindi natuloy ang kasal namin?

"The news, kumalat pala sa balita ang nangyari.." I say, exhaling.

"No, hindi ko doon nabalitaan," he response quickly, then he smiled at me demurely.

I furrowed my brows evidently, "Kung ganoon, saan mo nabalitaan?" I asked Impatiently. Sa totoo lang hindi ko na sana tatangonim dahil wala na akong pakealam, pero nakapagtataka lang dahil hindi ko naman kilala ang Isang ito.

Tumayo na ito sa pagkakaupo at marahang naglakad palapit sa akin. He is now an inch away from me bago ko maisipang kumurap.

"Hindi mo ba ako natatandaan?" he whispered. Ramdam ko ang mainit nitong hininga sa aking tainga na gustong ubosin ang natitira kong lakas.

"Ako yung sinigawan at minura mo sa gitna ng kalsada, remember?"

My eyes go wide. Slowly anger started to rising up in my inside.

"You!" Sabay tulak ko sa kanya nang malakas habang

naniningkit ang mga mata.

"Hey, I have to intention of offending you," aniya na malapad pa rin ang ngiti sa akin dahilan para lumabas ang mapuputing ngipin nito kasabay ng kanyang malalim na biloy.

"Well, nice try, mr. antipatiko na mayabang!" I arch an brows at him.

"Look, I'm sorry! May hinahabol lang akong meeting noong araw na iyon," sagot niya sa kalmadong boses.

Hindi ako sumagot, imbes ay nilakad ko ang pinto at marahas iyon binuksan.

"Makakalabas kana!" May diin ko pang sinabi at nag-iwas ng tingin dito.

He smirked, and slowly walks toward to the open door. I step a back para bigyan ito ng daan ngunit huminto ito mismo sa harapan ko.

"Thanks for the coffee.." he muttered under his breath.

Napalabi ako at hindi pinansin ang distansyang meron kami. I remained expressionless. Kung sa ibang pagkakataon sana kami nagkakilala malamang ay inaya ko pa siyang kumain dito sa pad ko pero hindi e. Pag na-iisip ko kung paano ako nagmukhang tanga sa gitna ng kalsada nang patulan ko siya ay unti-unti ring bumabalik ang kirot na dulot ng na udlot kong kasal.

"Leave.." I said with finality. I don't care if I sound arrogantly with lack of manner, pero bumanbangon talaga ang inis ko dito.

Humakbang pa ito ng Isa matapos ay sandali akong niyuko, blood shot eyes darted on me and my heart pounding erratically.

"Your ex-boyfriend will surely regret everything for breaking your heart," he said with a calmer voice.

I slowly looked up at him and mesmerized by his gaze. Umawang ang labi ko, tila may nais sabihin ngunit hindi maisa-tinig.

"And you know what? Mas mukhang bagay tayo, kesa sa ex-boyfriend mo.."