C4 Chapter 3

"I can't believe you're here"nagtatakang wika niya.She can't even look me directly.What a shame

"Yeah I can't even believe that you're still alive"I said with in a sarcasm tone

Kia Dela Cruz was my devil look angel best friend back then.Akala ko dati wala nang tatanggap at makikipag kaibigan sa akin ngunit nagbago ang lahat ng dumating siya sa buhay ko.She isn't hesitate to talk with me and she even hangout with me.Pero nagbago ang lahat nong malaman ko ang sekreto niya na siyang naging dahilan ng siraan namin.Its been far,I don't even wanted to talk about that situation again.

"Bakit ka nandito?"tanong ni Kia

"Ako dapat ang mag tanong sa iyo niyan.Anong ginagawa ko dito sa condo ko?Napagpasyahan mo na bang sirain ulit ang buhay ko"wika ko

"I just visit my uncle here and I also came here to apologize to you Yashlyn eventhough it's not my fault"malungkot na sambit niya

"Let me rephrase it,hindi lang ako ang may kasalanan pati rin naman ikaw ha.Wag ka ngang mag malinis"ani ko

"Kaya nga nandito ako baka sakaling mapatawad mo na ako"nagmamakaawang wika ni Kia

"I think apology doesn't fit in my life anymore.Humingi rin ako ng patawad sayo dati kaso binalewala mo lang.I just did the same thing you did on me.Pero this time,hindi ako magpapatawad"

"Why are you so harsh on me Yashlyn?Ako na nga tong nagpapakumbaba,bakit hindi mo pa rin kayang magpatawad"wika niya na halos tutulo na ang mga luha

"Hindi ako ang unang naging manhid sa ating dalawa.Sana pumasok din sa kokote mo ang mga ginawa ko dati Kia"

"Hindi ka pa rin talaga nagbabago.Your still the Yashlyn I've know before.Walang paki alam sa feelings nang ibang tao.Nananatiling manhid sa paglipas ng panahon"ani pa niya na parang sobrang kilala niya ang ka tauhan ko

"Sad to say this Kia but I'm not that Yashlyn anymore.Marahil manhid pa rin ako pero domuble na yun ngayon dahil sayo.If you don't have any important business with me,mas mabuti pang umalis kana sa harapan ko"matapang na tugon ko sa kanya.Akala siguro niya matitibag ako ng mga iyak niya.

"Hindi ako aalis dito hanggat hindi tayo nagkakaayos"she insisted

"Well if thats your choice wala na akong magagawa diyan.Tanga ka pa din hanggang ngayon Kia.Wala pa ring laman ang utak mo kundi kamangmangan lang.Nakakahiya naman sa mga tao dito sa condo baka isumbong nila ako sa mga pulis dahil nagpapasok ako ng isang pulubi dito"sumbat ko pa sa kanya

Hindi nag tagal ay napagpasyahan na din niyang umalis.Ramdam ko ang galit at panghihinayang niya pero hindi nun natibag ang paninindigan ko.Wala pa rin siyang pinagbago,mahina pa rin kaya kinakaya siya ng ibang tao.I know na nasaktan ko siya pero hindi ko kayang limutin lahat ng mga nangyari dati.

Nakakatawa nga eh,dati ako ang humihingi ng patawad sa kanya ngayon tila bumaliktad na ang ikot ng mundo.Hahayaan ko lang siyang maging ganyan hanggang sa magsawa siya.Alam kong hindi magtatagal ang drama niya at kakalimutan niya din ako kagaya ng ginawa ko

Humiga nalang ako sa kama ko at tumingala sa may kisame nababalot ng kadiliman.Its kinda weird but I really like being in dark corner or areas.It seem like it was my comfort zone.Tanging dilim lang ang nagiging kaibigan at nagiging karamay ko.Feeling ko iba talaga ako sa mga taong nakakasalamuha ko.Kaya siguro iniiwasan nila ako

–––

I'm on my way to the Rose Cafe.It's already 6:30 am and I need to be energize by a cup of coffee.Napagpasyahan kong doon nalang mag breakfast dahil wala na din akong supply ng pagkain sa condo ko.It kinda expensive but meron pa namang natira sa allowance ko.Mamaya nalang siguro ako bibili ng mga essentials ko pagkatapos ko dun sa coffee shop

Malamig pa rin na hangin ang bumabalot sa lugar namin.I wore my thickest jacket just to get rid of the cold breeze of morning.Hindi naman nag so-snow dito pero feeling ko mas malamig pa ito sa ibang bansa.Ganito talaga ang sitwasyon dito kapag papalapit na ang pasko.

September na,hudyat na nagsimula na ang countdown ng pasko sa pinas.Sa susunod na buwan na ang pasukan namin.I'm already a college student kaso hindi pa ako nakapag enroll for the 1st sem.Ewan ko ba pero parang ayoko na ring nag aral.Makikipag plastikan lang ako dun sa mga kaklase at guro ko at may mga annoying group of people na naman ang kukulitin ako.Sana nga hindi na matapos ang vacation naming ito

Finally,nakarating na ako dito sa Rose Café,one of the most loved and recognized café in the city.I heard a lot of good comment about this shop.I hope their service would be as good as their meals

Pumunta ako sa may barista at sinambit ang o-orderin ko.Siguradong hindi siya mahihirapan sa request ko.Its just a cup of double latte and an order of fresh baked muffins.Ayoko sa mga matatapang na kape.It makes me puke and disgust.Mas gusto ko rin yung freshly baked goods,mas masarap silang kainin kaysa sa mga nalipasan na

Umupo na ako sa may table nila para hintayin ang order ko.The ambience of the Cafe was really cozy and relaxing.European style ang theme ng Cafe nila.I've seen many painting and crafts everywhere.Siguradong mayaman ang may ari ng Cafe na ito dahil nagawa maging ganito ang itsura nito. May mga iba't ibang books rin ang naka compile sa may book shelf na nasa edge part nila.

Kumuha ako ng isang libro para hindi naman ako ma bored habang naghihintay ng order.I pick a wonderful book.It was Sherclok Holmes by Sir Conan Doyle.Nasimulan ko na rin itong basahin dati kaso natigil ako dahil naging busy sa mga school work.It a detective series that really caught my attention.I like things that inclined with mystery.Nakaka curios kasi kung ganitong mga novels ang babasahin mo

I was about to open the first page of the book pero natigil nang mapansin ang isang taong nasa harapan ko ngayon.

"Hi Yash,good morning!" nakangiting wika ni Demitri

"Are some sort of mushroom?"tanong ko sa kanya

"Wow ang aga pa pumi-puck up lines kana ha.Hindi ako mushroom,bakit ba?"wika niya na nagpapa smirk pa letche niya hindi isang nakaka diring pick up line ang sasabihin ko tsk

"Kasi kung saan-saan ka nalang sumusupot para sirain ang perpekto kong araw"mataray na tugon ko

"Grabe ka naman.Nagkataon lang noh.Nakita ko kasi tong Cafe sa may labas sakto namang hindi pa ako nag bre-breakfast dahil nag jogging ako kanina.Kita mo yang pawis ko?Oh magiging fit na ako"natutuwang wika niya.Ano bang nakakatawa sa sinabi niya?Talagang may sira ang turnilyo ng utak ng tao na ito

Tinawag na ng barista ang pangalan ko kaya kinuha ko na ang order ko.Sunod namang tawagin ang pangalan ni Demitri.Laking gulat ko ng ihain niya rin ang kanyang order sa mismong table ko.I gave him a killer glared and makes him so confused.Halos mag kapareha pa ang order namin.Sinasadya niya ba talagang gayahin ako?Gusto ko siyang palayasin sa harapan ko.His face make me irritating as well as his attitude.

"Oh ano na naman ang ginawa ko?" nagtatakang tanong niya

"You're supposed to leave right now.Nasan naba ang table mo ha dun ka umupo wag dito"sagot ko sa kanya

"Ito na nga ang table ko eh.Ayoko dun sa kabila,wala akong ka close dun tiyaka wala ng bakante o"ani pa niya

"Why did you imitate what I ordered?Ganyan ka na ba kamangmang para manggaya ng iba?"

"Aray ha namimihasa ka ng saktan ako.Hindi ako nanggaya noh magkataon lang siguro na parehas tayo nang i-norder"depensa pa ni Demitri

I just rolled my eyes at him at itinuon nalang ang pansin sa pagkain ko.I take a sip of my perfect double latte and a little bite of my muffin.The latte was really good.Malinamnam siya at mukhang binigyan nila ng ibang twist.It seems different with those latte I tasted before pero it's way better that all of that.Their muffins was soft and tasty.Talagang sinunod ng barista kanina ang request ko.Mainit-init pa ang muffin mukha kakatanggal pa nito sa oven.

Binalik ko ang mga mata sa librong binabasa ko.Sana man wala nang manggulo sa akin ngayon.I just want to be relax,masama ba yun?

Sinumulan ko na ang pagbasa sa may first chapter.Gusto kong umulit sa simula nito upang masubaybayan ko ang magiging wakas ng nobelang ito.If ever hindi ko matapos dito,I will buy some hard copy of it in the nearest bookstore

I was enjoying reading the first part when a stupid man suddenly vomit his coffee at me

"WHAT THE FUDGE!ARE YOU FUCKING OUT OF YOUR MIND?"galit na wika ko sa kanya sabay pa kita ng nanlilisik kong mga mata

Isinuka niya sa akin ang kape niya.It was really disgusting.Nadamay pa ang librong hawak-hawak ko.Pati ang table na kinalalagyan namin ay napuno ng mga spill ng latte niya.Pinagtitinginan nga kami ng mga iba pang costumers sa Cafe pati na ang mga barista at iba pang staffs

"Naku sorry talaga Yash hindi ko sinasadya"nakayukong wika niya.Gusto ko sanang i untog ang ulo niya baka sakaling maalog ang utak niya at mahinuha na wala siyang kwenta

"Oh really?How careless of you!Ngayon ka pa lang ba nakatikim ng double latte?Are you fucking ignored with that beverage?You're so stupid!"galit na galit na tugon ko.I could hear some murmurings and gossips inside the cafe.Wala akong paki alam kung magsimula ako ng eskandalo dito.

"Hoy hindi ako ignorante noh sadyang hindi lang swak sa panlasa ko ang binigay nila.Malay ko bang iba ang timpla ng latte nila dito"paliwanag naman ng walang utak na kaharap ko ngayon

"So kailangan mong ibuga sa akin lahat ng ininom mo?Sana sa ibang cafe ka nalang pumunta walang utak!"inis na wika ko habang taimtim na nakatitig sa kanya.I want to kill him,rip every parts of his body,chop his bones and boil his muscles.

"Sorry na nga eh.Pasensya talaga,tutulungan nalang kita diyan"wika ni Demitri sabay kuha ng paper napkin sa table namin at pupunasan ang damit ko

"You son of a bitch!Get out your dirty hands on me!"sambit ko habang iwinawakli ang kamay niya.Pansin kong hindi niya nagustuhan ang inasal ko ngunit wala akong balak na humingi ng patawad sa kanya.Sino ba siya sa inaakala niya?Is he the son of a president kaya kailangan kong maging mabait sa kanya?Hell no being good wasn't allocated in my dictionary

May mga ilang staff naman ang pumunta sa kinaroroonan namin.They got some piece of cloth and other cleaning materials.Agad silang pumunta sa akin at inalalayan ako peor hindi ko kailangan ang tulong nila

"Pasensya na po ma'am,sir hindi po naman kasi namin alam kung anong preferred taste niyo.Sir you can describe and request naman your order sa barista natin.Tyaka ma'am pasensya po kung ngayon lang kami dumating medyo busy po kasi kami sa ibang customers sa taas"sambit naman ng isang staff ng cafe.

AOh crap I didn't mention earlier na two storey pala tong cafe nila.Dahil sa maraming tao ang napapadpad dito,nagpalagay sila ng extention and eventually creates its second floor

"I don't wanna hear any fake apologies at this moment.Umalis nalang kayong lahat sa harapan ko!Where's your restroom?I fucking needed it!"masamang tugon ko.Wala akong paki alam kung anong sasabihin nila sa akin dahil sa gas pang ng ugali ko.Not everyone's opinion really matter in my life

"N-Nasa likod po dun sa may right side ng cafe maam"nanginginig na tugon ng isa pang staff.She probably really frightened on how I act and say.Well she must cause I'm worst than she thought

Iniwan ko na sila doon at dumiretso na agad sa rest room nila.Good thing I bring my extra shirt and pants with me para sana sa dance workshop mamaya.Kung hindi ako nakapag dala ng damit,I would be naked I front of the whole judmental crowd.Masama pahiwatig din ito dahil wala na akong magagamit mamaya sa session.Ayoko pa namang natutuyuan ng pawis.

This was really a terrible disaster.And all of this inconveniences was made by the one and only annoying person in my life.Siguro naman wala nang lakas ng loob na humarap si Demitri sa akin ngayon.Hindi ko alam kung anong kahayupan na naman ang gagawin niya.I shouldn't tolerate his freaking attitude at the very first.Wala siyang ibang ginawa kundi guluhin ang buhay ko.

Lumabas na ako sa restroom nila at tinahak ang front door ng cafe para umalis na.Nagulat ako ng makita ulit ang walang kwentang pagmumukha ng taong ito

"Oyy Yash so---" bago pa man siya magdaldal ay pinigilan ko na

"Can't you just shut your mouth.I don't wanna hear any words from you mostly that so-called sorry"sambit ko

"Mamaya na ako mananahimik.Samahan mo muna ako"nakangiting wika ni Demitri

Aba may gana pa siyang magpakita ng gilagid niya habang nagpupuyos na ako sa galit

"Panis ba yung nakain mo kanina?Do you think I will go out with you after what you did to me?"sarkastikong tugon ko

"Ano kaba hindi pa nga ako tapos magsalita eh.Sasamahan mo ko dahil ibibili kita ng damit"sambit pa niya

"What?Hindi ako pulubi para manglimos ng damit sayo.I don't even know you so how could I trust you"ani ko habang naniningkit ang mga mata

"Kilala mo na nga.Sinabi ko pa nga yung pangalan ko sayo kahapon eh"

"I'm not joking here"direktang tugon ko

"O easy lang pinapagaan ko lang yung sitwasyon.Masyado kang tense eh.Nabasa yung damit mo kanina diba?Kaya ibibili kita ng bago.Dont worry my treat hindi ka maglalaan kahit na piso.Ako yata ang may kasalanan sayo kaya choks ko na to"masiglang tugon ni Demitri.I wonder where he find his optimistic attitude.Makapal na nga ang mukha,wala pang ginawang tama

"I'm not going with you besides I already dress up.Hindi ko na kailangan ng pamalit"wika ko sa kanya

"Pero wala ka nang damit para mamaya diba?"sambit ni Demitri na para bang isang nagkukunwaribg detective

"How did you know?Mahilig ka talagang manghimasok ng buhay ng iba noh"

"Simple lang most dancers nagdadala ng extra shirts or pants kapag practice,competition or kahit sa workshop lang.Dancing was really an sweating activity kaya kailan magpalit pagkatapos magsayaw lalo na kung ayaw mong magkasakit"sambit ni Demitri na nagmamarunong

"You already stereotyping.Not all dancers do that and I'm not a dancer at all so why came up with that stupid deduction?Aminin mo na you fail to amazed me and I'm not going with you"

"Sa attitude mo palang alam kong maarte ka na kaya siguradong ayaw mong matuyuan ng pawis o mangamoy na isang sunog sa mga activity.I'm pretty sure you bring extra shirt kanina kaso nagamit mo lang na pamalit ngayon dahil wala ka ng ibang masuot"wika niya na nagpapa smirk pa.I think inaasar niya ako dahil tama ang mga sinambit niya

"Yah your right.I am supposed to give you a round of applause right now.Akalain mo nag iisip din pala ang walang utak na tulad mo"sarkastikong sambit ko

"Tanga pano ako makakapag isip kung wala akong utak"wika ni Demitri

"Your a hopeless human living in this cruel world.I hope you take your medicine,you need that"

"Kanina ka pa English ng English ha baka dumugo na tong ilong ko"natatawang sambit niya habang napa face palm naman ako

"Are you going to the mall or not?"

"Seryoso?Payag ka na?" hindi makapaniwalang tugon niya

"Do I look like a a stupid clown in a cheap circus?I doubt if my face looks funnier than yours"

"Sorry na nga ang hirap mo kasing timplahin eh.Hindi ko alam kong masaya o galit ka pa rin"he shrugged

"So ano na nga?Ma le-late pa tayo nito sa dance class mamaya"

"Nah matagal pa yun,mamaya ng hapon pa yun kaya pwede pa tayong gumala.So ano tara na?"wika niya at wala na akong ibang nagawa kundi sumunod sa kanya

Pumunta kami sa nearest mall,it was literally nearest because ilang hakbang lang ang layo nito sa cafe.

We go to the clothing department of the mall at namili ng susuotin ko.Demitri insisted to join me on picking and searching what type of clothes should I wear.May part din naman siya kasi pera niya ang gagamit kong pambili.I'm definitely sure na ang mga taong nakatingin sa amin ngayon ay inaakalang meron kaming relasyon.Hindi naman mawawala yan sa mind set nating mga pinoy.Masyadong judmental kahit hindi pa alam kung anong totoo

I finally those clothes that I wanted to wear.Pupunta na sana ako sa fitting room para subukang suotin ang mga bibilhin kaso hinarangan ako ni Demitri

"Hep hep hep,San ka pupunta?Naka pili ka na ba?"

"Yeah dont worry about the price,I choose cheaper clothes than the expensive one.Baka hindi kayanin nang budget mo,mamalimos ka pa sa daan"

"Ay grabe siya,wala namang kaso sakin kung mahal o mura ang pipiliin mo.Ako yung may kasalanan diba kaya kailangan kong bumawi"

"Duhh whateves"

"Wait patingi nga nong napili mo" wika niya dahilan para ibigay ko sa kanya ang mga damit na napusuan ko kanina

"Yuck ang pangit naman ng taste mo!" sambit ni Demitri na para bang iniinsulto ako

"What should I suppose to wear?Fancy off shoulders and revealing crop tops?I'm not a prostitute like you"

"Ano bang sinasabi mo diyan.Hindi naman sa ganon noh ang pangit ng mga napili mo,napaka dull ng kulay.Eto subukan mo bagay to sayo" sambit ni Demitri at iniabot sa akin ang isang yellow shirt at pink cargo pants

"I like the design but I disagree with the color.I don't like it"

"Come on Yash ano bang mali sa mga kulay na to?"

"They seem to be...positive types of colors"

"Eh ano namang mali dun?Okay nga yun para magka kulay naman yang buhay mo.Palagi nalang itim at gray ang isinusuot mo.Ano yan palaging may lamay sa inyo?"natatawang tugon niya

"Hey why are laughing its not funny at all.Kung gusto mo ikaw nalang ang mag suot niyang mga pinamili.I go with my choice"

"Pero mas mahal to"ani niya na nagpakita ng nakakalokong tingin

"What do you mean?"

"It's more expensive than what you've pick.Sa madaling salita mas makakaganti ka sakin dahil pahihirapan mo akong bayaran itong mga mamahaling damit"paliwanag pa niya

Im starting to think that he had a superpowers.He was really good of convincing other people.And I even was captivated by his trap.In the end,wala rin akong nagawa kundi sundin ang gusto niya.May point naman siya dahil luluwag ang laman ng wallet niya kapag ito ang kinuha ko.

Pumunta na ako sa fitting room at sinukat ang damit na pinili.Ang dami na niya sigurong babaeng nasamahan mag shopping dati,he seems to have a good taste in fashion.Lumabas na ako upang ipakita sa kanya na walang ka kwenta-kwenta ang damit na pinili niya sa akin.

It doesn't fits me,it doesn't fit who I really am and what I actually always felt

He seems to be mesmerised by my aura today.He can't even move and he just keep on staring me for about a minute.I think na sobrahan siya ng kape kanina or maybe he really don't take his meds.Baliw na ata tong taong to

"Hey are you still alive? Or did the devil has already taken your worthless soul?"I said as I wave my hands on him to caught his attention

"A-Ano?A-Ah sorry Yash hehe ang ganda mo kasi eh"wika niya na parang nahihiya at napakamot pa ng ulo.Namumula din ang mga tenga niya.Is he had an allergy?Bat ganyan naman ang itsura ng tenga niya

"I'm not beautiful.Nanibago ka lang siguro besides this was just a simple shirt and pants.How can you say that I'm beautiful wearing these usual clothes huh"wika ko naman sa kanya

"Kahit ano pang suotin ng isang tao,lumilitaw pa rin ang tunay na kagandahan nila.Tulad mo kahit simpleng damit lang yan,napatingkad naman niyan ang nahimbing mong kagandahan"nakangiting wika niya

I don't know but I suddenly feel a strike in my heart.I also feel that my cheeks are already hot and warming.What's this kind of feeling?

Ewan ko pero bakit ngayon ko lang to naramdaman.Ngayon lang may tunay na pumuri sa akin.It really melts my heart and feed my soul.

Namayani din ang katahimikan sa aming dalawa ngunit minabuti kong basagin na ito or else this will lead in to a awkward scenario

"E-Enough with those nonsense complements.I-I don't need that.Bayaran mo nalang tong damit na ito para maka alis na ako"wika ko at tinahak ang fitting room para hubarin na ang damit na isinukat ko.

Binayaran naman din pala ni Demitri itong mga damit.Akala ko tatakbuhan nalang niya yung cashier.Mukhang mayaman naman pala siya taliwas sa inaalala ko.

Kumain muna kami ng pang tanghalian sa isang fast foods chain sa loob ng mall.Hindi niya ako tinantanan ng mga daldal niya hanggang sa matapos kaming kumain.Hindi naman ako nagsawang pabarahin ang mga sinasabi niya.I hope he won't vomit again this time.Im pretty sure that I won't forgive him again if he do that

Maya-maya pa bigla nalang siyang napatingin sa akin.I thought nagagandahan na naman siya pero biglang sumeryoso ang mukha niya

"Yashlyn,duck!"sigaw niya habang bakas ang pag aalala sa kanyang mukha

Ano na namang nakain niya?Bat ganyan siya makapag react?