C7 CHAPTER 5

CHAPTER 5

ADIRA POV

Tatlong Beef steak, tatlong serve ng kanin, dalawang Vanilla cake and mogu-mogu juice." Order ko sa student cashier. Kagaya noong una ay titig na titig pa rin ito sa akin kaya napataas ang kilay ko.

Well that's all mine. I'm really hungry so I need to eat a lot. I--well I eat a lot but I didn't get fat and that is why I'm thankful. Maybe because I always trained kaya hindi ako tumataba and still physically fit kahit anong kain ko.

"K-kukunin ko lang ang o-order mo." Nauutal nyang ani bago tumalikod.

"Grabe nakakatakot talaga siya."

"Yes, ibang iba kay Akira."

"Pero grabe. Magkamukhang magkamukha talaga sila. Parang wala kang makikitang differences sa mukha nila."

"Sobrang layo nga lang ng ugali."

"Shut your mouth if you don't want me to shut it myself in a violent way." Malamig kong turan kaya natahimik silang apat. Mag tsitsismisan na nga lang maririnig ko pa.

Puno ba ng marites ang skwelahan na to? And they have the guts to gossip just behind your back. Malakas ang loob na iparinig pa sa iyo.

This school is really something.

"I-ito na ang order mo."

Agad kong kinuha iyon at hinanap ng mga mata ko ang dalawa. Nakita ko naman agad sila ng pareho nila akong kawayan.

They are all looking at me but I did not bother to look at them. Mukhang sasanayin ko na ang sarili ko na wag pansinin ang mga titig nila sa akin. Hindi ko na sila mapipigilan kung gandang ganda talaga sila sa akin. Psh. I may be boyish but I know that I'm beautiful.

"Dei! Halika dito bilis!" Sigaw ni chloe kaya gusto nalang mapaikot ng mga mata ko.

Binilisan ko nalang ang paglakad ko at agad naupo sa harap nila. Ngiti-ngiti sila sa akin kaya napataas ang kilay ko.

"You're so loud." Ani ko pero ngumiti lang ito sa akin.

Bigla naman itong sumimangot na parang may naalala. Such a bipolar.

"By the way dei!" Nilapit nito ulo sa akin at bumulong. "Nagsumbong si Sloane sa daddy nya about sa ginawa mo sa kanya. Narinig ko kanina dahil mukhang sadyang pinarinig sa akin. Nalaman siguro na kaibigan kita." Bulong nya kaya napataas ang kilay ko. Nagsumbong?

"Matatakot na ba ako?" Tanong ko kaya napabuntong hininga sila.

"Alam mo dei--"

"Wala akong pakialam kung mag sumbong pa sya sa presidente. Basta alam kong hindi ako ang nauna." Tamad kong sabi at nagsimula ng kumain. Narinig ko pa ang pagbuntong hininga nila.

Nagsumbong sya? Ano naman ngayon? Tsk. Siya ang nauna tapos sya pa ang may ganang magsumbong? Aba, ano sya? High schooler?

I know that her father is a mayor in their city and he is a very respected man. Magaling itong mamahala at mabait din ito. I remember that he is a close friend of my dad. But sloane and I are not. I grew up in states that is why. Mukhang hindi din naman ito kinokonsente ng daddy niya. Hindi ko nga alam kung saan niya namana ang ganyang ugali niya.

"Grabe ang kapal talaga ng mukha ng babaeng yun."

"Sinabi mo pa! Aba binubully nga din ako nyan eh."

Napatingin ako kay Eunbi dahil sa huling sinabi nya. Binully din sya? Bakit hindi sya lumalaban? Silly, not all people are brave to fight back. But when will they stop hurting and humiliating you if you won't fight back. Hindi sa lahat ng oras ay kailangan mong maging mahina. Try to be brave sometimes. Minsan, ang mga mahihina ang palaging nasa huli at palaging nasasaktan. Walang masamang lumaban kahit minsan.

"Ano?! Bakit hindi mo sinabi sa akin?" Sigaw naman ni Chloe na agad sinaway ng pinsan.

"Insan naman."

"Anong insan naman ha?" Nakataas kilay na tanong ni chloe at agad sumuyod ang mga mata nito sa buong cafeteria.

"Geu yeojaneun eodi issseubnikka?

Geuneun eodie issgo geuneun na-ege maelyo doel geos-ibnida." Galit nitong turan pero tumahimik na lamang ako dahil hindi ko naman sya naintindihan. (Asan na ang babaeng yun? Asan sya at malilintikan sya sa akin.)

"Sana hindi ko nalang talaga sinabi dahil alam kung ganito ang mangyayari." Nag aalalang sambit ni Eunbi.

"Ha! At ano--" Napatigil ito sa pagsasalita kaya umangat ang tingin ko. Nakatingin ito sa tatlong babae na kakapasok lang ng cafeteria.

"Insan!" Tawag ni Eunbi ng biglang sumugod si Chloe sa mga ito.

Napasandal naman ako sa upuan at kalmado silang pinanood. Mukhang maaliw ako sa live show ngayon ah. It may not be a war physically but verbally, yes. Well, I am not a bad friend. I just know the capability of my friend so I trust her.

"Oh nag recruit ka Korean girl?" Tanong ni sloane at hinagod ng tingin si chloe.

"Oo, eh ano naman ngayon sayo? Apply ka din?" Mataray na sabat ni chloe kaya tumaas ang kilay ng kaharap nya.

Sobrang tahimik ng cafeteria at lahat ay nanonood sa kanila. Alam ko naman na nagugustuhan nila ang live show na awayan ngayon. Sila pa. Parang mga tsismoso at tsismosa.

"And why would I? Ayaw ko kaya sa mga basura. Eww!" Maarteng turan naman ni sloane at sabay silang tatlo na umirap. Napataas naman ang kilay ko. Mean girls? Psh.

What is this? Mean girls low class edition?

"Ayaw sa basura? Oyy di mo ba alam na love yourself? Bakit ayaw mo sa sarili mo?" Bara ni chloe kaya napangisi ako. Agad sumama ang tingin sa kanya ng tatlo pero nakakrus lamang ang braso nito sa may bandang dibdib.

"Insan wag mo na silang patulan." Awat ni Eunbi pero tanging masamang tingin ang binigay sa kanya ni chloe.

"Anong hindi patulan? Eh binubully ka ng tatlong to eh."

"Oh! So nagsumbong siya sayo?" Tanong ni bubbles gamit ang nanunuyang tono.

"Eh ano naman ngayon kung oo?"

"So ipaghihigante mo sya? Oh I'm scared!" At umakto pa silang parang natatakot bago tumawa. Nakita ko naman ang pag ngisi ni chloe bago sila inambahan ng suntok.

"Oh? Hindi kayo takot sa lagay na yan?" Nanunuya nitong tanong sa tatlo na takot na nakayuko.

"Hoy! Kayong tatlo!" Turo nya sa tatlo bago hinawakan ang pinsan.

"Pag kinatalantari niyo 'tong pinsan ko, ako ang makakalaban niyo. At hindi niyo magugustuhan ang kaya kong gawin." Banta nito at agad namang umayos ng tayo ang tatlo bago binalingan ng tingin si eunbi.

"O-okay." Ani nila bago umalis.

Ngumisi naman ako bago pinagpatuloy ang pagkain. What a nice show.

*****

Written by MissNaViee