C8 Thong

"I want you all to be prepared for the practical," saad ng professor namin.

Nakinig ako sa mga sinabi nito kanina. Medyo malayo pa naman iyon pero kailangan nga handa kami.

Sigurado akong ang lahat ng nasa med department ay naghahanda na lalo na ang mga babae, malamang gusto nilang maging assistant ni Malcolm umbok.

Lintek, Eto nanaman ako sa umbok niya. Hindi ko na maiwasan idugtong ang umbok sa pangalan niya. Pag gwapong doctor na may umbok naman masyadong mahaba kaya Malcom umbok nalang, mas madali bigkasin.

Hindi ko na malayan, tapos na pala ang klase, kakaisip sa umbok niya.

Lintek!

Hindi ko tuloy narinig yung ibang sinabi ng Professor.

Umalis na ako sa room at naglakad patungo sa canteen.

"Verjy!" sa tawag palang nito ay alam ko na kung sino iyon. Nilingon ko siya at nginitian.

Verjy. Medyo hindi ko gusto ang nickname na iyan sa akin. Verine Jyne na pinagsama. Mabaho pankinggan para sa akin ang Verjy, pero okay lang nasanay na din ako. Medyo maganda nga lang na ewan, haha!

Para ngang Verjy the virgin! Oh Diba! Kinabog pa yung Jane the virgin na american series.

Verjy, virgin. Akma naman dahil virgin pa ako. Andami ko ng nickname, spermcegg, vergy, gorgeous, ganda, pretty, miss beautiful at iba pa.

Nakakahilo rin minsan pag madami kang nickname, sa sobrang dami hindi mo na matandaan ang iba pa.

"I miss you Verjy!" niyakap ako nito, ginantihan ko rin iyon.

Late nanaman siya pumasok. Break time na kaya! "I miss you too, kahit andrama mo, saka bakit ngayon kalang tapos na klase uy! Break time na!" natatawa kong sabi sakanya ng humiwalay na sa pagkakayakap

"Shuta kasi! Na late ako ng gising saka okay lang yan!" saad niya.

Tinawanan ko nalang siya.

"Mariah, handa na ba kayo para sa practical?" tanong ko sakanya habang nakaupo sa lamesa. Naka order na kami ng pagkain.

"Aba siyempre! Kailangan no! Lalo na ngayon may prize!" kinikilig na sabi niya. Hindi ko maiwasang i-irap ang mata.

Nakita niya ata iyon. "Ano hindi ka pa ready no? Kaya napairap ka? Nako, Verjy huwag kana umasa alam mo naman kami competitive." she bragged.

Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. "So ibig mong sabihin hindi kami competitive?"

"Oo!"

"Tsk!" ismid ko.

"Alam kong pareho tayo ng tipo sa lalaki, Verjy. Pero shuta, hindi ngayon. Monteclar iyon at crush na crush ko pa iyon!" kinikilig na sabi niya.

Lintek kasi tong si Malcolm umbok! Halos lahat siguro ng babae ay naghahanda ng todo para lang maging assistant niya!

"Edi sa iyo na! Napagsawaan ko naman na iyon," maarte kong sabi. Nanlaki ang mata niya.

Haha!

"A-ano? Hoy shuta ka! Hindi ka nagsasabi ano yun??" tanong niya.

"Siya ang doctor ni Tit, kaya sawa na ako sa mukha niyan," diretso kong sabi.

Oo sawa na akong pag nasaan siya tuwing nag sasarili ako! Sayang sawa na ako! Gusto ko siya naman ang gumawa!

Lintek ka Verine. Kulang pa ata ang pride at tide para malinis ang madumi kong utak. Kahit pagsamahin pa ang sabong panligo at panlaba, hindi na malilinis to!

"Shuta wow! Ang kapal mo tsk!" aniya.

"Kung hindi lang kita kaibigan Verjy kanina pa kita sungalngal!" natatawa niyang saad.

"Tigilan mo ako Mariah Monina baka ikaw ng sungalngalin ko!" pangaasar ko.

Maraming nanliligaw sa akin dati kaso ngayon wala na ulit sumusubok dahil nga binabara ko, naalala ko dati inaya ako ng kaklase ko sa isang subject.

"Uh... Verine." panimula niya.

Lumingon ako sa lalaking umupo sa harap ko. Kaklase ko ito sa isang subject sa pag kakaaalala ko. Gwapo siya kung tutuusin. Moreno pero maganda ang katawan. Isama mo pa ang mata niyang itim na singkit. Matangos din ang ilong niya at mayroong makapal na labi.

"Oh?" sagot ko naman. Andito kasi kami sa park ng university. Buti nalang at hindi masyadong maaraw ngayon.

"Can I ask you something?" he asked.

Tinanguan ko naman siya.

"P-pwede bang kumain tayo sa labas?" he asked.

Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Sakto na may chips sa lamesa ko ngayon. "Kuha ka." sabi ko sakanya saka nilahad ang chips. Mukha siyang naguguluhan.

"Kumakain na ako sa labas." sabi ko saka sumubo ng chips.

"Pag kumuha ka edi nakakain na tayo sa labas."

"N-nevermind." he said then walk away.

Lintek ka Verine! Galit ata!

Bahala siya ayaw niya pa kumain, nasa labas na nga kami.

Tama naman ah! Nasa park kami! May chips akong dala, edi nakain na ako sa labas!

"Verjy! Nag kukwento ako nakikinig kaba??" binalingan ko si Mariah.

"Oo, tama ka."

"Diba?! Nakakainis nga iyon siya e! Hindi man lang makaramdam na nag tatampo ako!" naiinis niyan tanong.

Works every time.

Pag natutulala ako at hindi naririnig ang sinasabi niya ay oo nalang ako nagana naman lagi, kilala ko na ii si Mariah kaya alam ko na mga rant niyan sa buhay.

"Hiwalayan mo na kasi, akala ko ba crush mo si Dr. Monteclar?" tanong ko sakanya. "Gaga! Siyempre doon tayo sa alam nating ka lebel natin, hanggang crush lang ako doon no! Si Matty parin ang gusto ko!" Malungkot niyang sabi.

Ka lebel?

Lintek na social status iyan! Bakit mo lilimitahan ang sarili mong magmahal dahil lang sa palpak na sistema ng social status?

Ano nasa telenovela ba tayo?

Lintek iyan! Pag gusto mo gusto mo!

Palakasan lang iyan ng loob. Pag ayaw sayo, kawawa ka. Haha.

Pero sabagay, dito pa nga lang sa school ayaw na sa akin dahil hindi kami masyadong mayaman.

Ano naman ngayon?

Parehas lang naman kami ng binabayaran na tuition fee kaya wag siyang ano!

Social status is the killer of dreams, especially those who are in the silver lining.

Oh diba, mala miss universe!

Pero totoo naman kasi!

"By the way, hindi kaba nahihirapan sa lesson niyo?" tanong niya.

Umiling ako, kala mo talaga Verine! Mapag pangap ka! Kung saan saan nga lumilipad iyang utak mo kanina.

Lumilipad sa umbok ni doc!

"Sabagay. Pag ikaw naging dermatologist na, pagandahin mo ako lalo ah!" saad nito.

"Lintek ka Mariah! Papahirapan mo pa ako, wala ng pag asa yang mukha na iyan!" pangaasar ko sakanya.

Maganda naman ito si Mariah, hindi na kailangan pa ng kung ano.

Pumasok na kami sa sunod na klase. Mabilis rin natapos iyon at uwian na, buti nalang at wala ng ibang gagawin.

Kinuha ko sa bag ang cellphone na nag vibrate.

Tit:

Huwag kana pumunta sa kung saan saan Verine, hindi ka pa nag aayos ng gamit mo. Huwag na lumandi, uwi agad, ipagbukas mo na yan.

Natawa ako sa text ni Tit.

Nagpaalam na ako kay Mariah. Nakalabas na ako ng university.

Inikot ko ang mata sa paligid. Tumama ang tingin ko sa pamilyar na bulto ng lalaki, nakahalukipkip ito habang nakasandal sa kotse.

Nakangiti ito sa akin.

Nakasuot ito ng simpleng itim na t-shirt ito na hapit na hapit sa magandang katawan nito, mas lalo tuloy nadepina ang muscles at malaking dibdib nito. Habang naka kaswal na shorts lang ito.

Lintek!

Naglakad ako patungo sakanya na tinititigan na ng ibang mga tao, karamihan ay babae. "Anong ginawa mo dito?" tanong ko sakanya.

"Sinusundo ka." he said.

Nangunot ang noo ko. "Utos ba ni Tit?" tanong ko sakanya.

"I'll answer you inside the car, get in. They are watching us already." lumingon ako at totoo nga ang sinabi nito. Pinapanood kami ng mga tao.

Lintek!

Bakit nanonood ang mga ito. May tapong ba? Alam ko naman na maganda at gwapo kami ni Mynt, char haha!

Lintek na pag i-ilusyon ito.

Pumasok na ako sa loob ng kotse. "Wala ka bang ginagawa sa buhay?" tanong sakanya.

"What?" he asked.

"Nung mga nakaraang araw nasa bahay kanalang ni Tit, tapos ngayon naman andito ka... Wala kanang trabaho?" tanong ko sakanya.

"I'm a Mondragon, Verine. I don't need to work that much. I own my time. I do whatever I want." He replied.

Ngumiti ito sa akin. "Seatbelt, please?" inayos ko ang seatbelt ko.

"Saka antagal naming hindi nagkita ni Mom." saad niya.

He start the car then drive.

"I want more time with her." he stated.

"Kaya nga lilipat na sa inyo diba? Hindi mo na kailangan pang mahirap sa pag pabalik balik."

Pansamantala muna kaming lilipat sa mansyon ng mga Mondragon. Kahit hindi magandang ideya iyon, pumayag si Tit dahil ito ang gusto ni Mynt.

"Yes and I'm happy that mom agreed to it." he smile.

"Malayo ba iyon?" tanong ko.

"No, why? Dont worry I'll drive you to your school everyday." aniya.

Nanlaki ang mata ko, hindi sa sinabi niya dahil napasadahan nanaman ng mata ko ang bakat niya.

Lintek!

In fairness ha! May ipagmamalaki itong si Mynt!

Ano bang meron sa mga ganyan ngayon ng lalaking nakakasalamuha ko?!

Si doc Malcolm, umbok. Ito naman si Mynt, bakat!

Lintek talaga!

Hindi tuloy ako makakapunta kay doc, dahil nga lilipat kami ngayon. Saka nakakahiya na sabihin na ako yung nag text na dumugo ang pagkakababae kasi nag finger gamit ang marker!

Siguro next time nalang. Nakakahiya pag nalaman nito ang ginawa ko. Lalo na't napanood niya ang malaswang pag sayaw ko! Hindi naman na gaano masakit, kaya naman.

Binalingan ako nito ng tingin.

Lintek!

Napansin niya na ata na nakatingin ako don. Inalis ko ang tingin doon. Mabilis lang naman ang tingin niyang iyon saka binalik ulit sa daan.

"B-baka gabihin tayo, hindi pa kasi nakakapag i-impake." nauutal kong saad.

Nakakahiya ka Verine!

"Don't worry, I already packed your things." he said.

Lintek!

Siya ang nag impake? Edi nangielam siya sa mga damit ko?

'Malamang! Nag impake nga diba? Anong gusto mong i-impake? Mga gamit sa bahay?' bulong ng utak ko.

Shit!

Lintek talaga!

"Sinama ko na rin ang itim mong thong." he grinned.

Lintek!

Sabi ko na nga ba! Lintek ka Mynt!