C4 CHAPTER 2

SHINEITTHE's POV.

Sabado ngayon at walang pasok kaya nakapag-isip isip ako na maglilinis na lamang ako dito sa bahay. May mga kasambahay kami ngunit gusto ko parin tumulong. Ang mga magulang ko ay parehong busy sa kanilang mga trabaho kaya naman minsan ko lang silang nakikita at nakakasama.

Kukunin ko na dapat yung walis ngunit biglang tumunog ang phone ko. Kinuha ko ito tsaka hindi na nag-aksaya ng oras para sagutin kung sino ito.

"Hello?" Bati ko.

"Si Criza to, bagong number ko ito." Ani criza.

" Oh! Bakit ka naman napatawag?" Takang tanong ko rito. Wala pang mga ilang segundo ay rinig ko na ang pag-iyak nito sa kabilang linya. "Anong nangyayari sayo? Bakit ka umiiyak?" Dagdag ko pa.

" Pwede ba ta-yong ma-g usap?" Nauutal nitong tanong sa akin. Napakurap ako ng matagal bago sumagot.

"Sure! There's any problems?" Maikling sabi ko

"Owkey hintayin mo na lamang ako sa park, dun kita susunduin at pupunta tayo sa mall." Pagkasabi ko niyan ay pinatay kona ang phone ko.

Nagtungo na ako sa kusina para sabihin kay Aling Melinda na aalis ako. Pagkatapos kong makapagpaalam ay nagtungo na ako sa banyo para makaligo na at makapagbihis.

Nagsuot lamang ako ng pants at isang oversized t-shirt. Pagkatapos ay kinuha ko na ang susi ng sasakyan ko tsaka nagtungo na sa garahe at nagsimula ng paandarin ang aking kotse.

Habang nagmamaneho ako ay sinasabayan ko ang tugtog na pinapatugtog ko. Naaalala ko tuloy nung panahong hindi pa busy ang mga magulang ko sa kanilang mga trabaho. Sa tuwing lumalabas kami ay sabay-sabay naming sinasabayan ang kantang pinapatugtog ko. Ang saya namin sa tuwing nagkakasama kami, ngunit ngayon ay hindi na. Lagi na silang busy sa business namin.

Andito na ako ngayon sa park at agad kong nakita si Criza dito na nakaupo. Kinukulikot niya ang kanyang cellphone at halatang hindi niya napansin ang pagdating ng aking sasakyan. Bumaba na ako at pasimpleng naglakad patungo sa kanya. Halatang malungkot ang mga mata niya dahil sa mga naiwang luha sa kanyang pisngi.

"Are you owkey?" Iniangat niya ang kanyang mukha na tila ba hindi niya inaasahan na nasa harapan na niya ako.

"Bakit hindi ko man lang narinig ang sasakyan mo? Pasensiya na sa abala, hindi naman kase pwede yung dalawa kase busy sila." Mahabang paliwanag nito sa akin. Ngayon ko lang siya nakitang ganito kalungkot kase siya ang pinaka madaldal at masiyahin sa amin.

"Don't worry you're my friend and i can treat the three of you like a siblings." Tsaka ako nagpakawala ng isang simpleng ngiti.

" Thanks Shineitthe..Ang ganda mo sa panlabas na anyo pero mas maganda at busilak ang iyong puso. Swerte naming tatlo sayo." Mangiyak iyak na sabi niya. Hinagod ko ang kanyang likod at nagtanong sa mga bagay na gusto niyang sabihin sa akin.

"Ano? Ganon na lang yun? For almost 2 years na ikaw ang girlfriend pero sa iba na pala ikakasal?! " Iritadang tanong ko. " At bakit ka naman pumayag na ganon ang mangyari?" Dagdag ko. Ngayon nagsimula nang magbagsakan ang mga luha niya sa kanyang mga mata.

"He cheated on me at mas ginusto niya yun. Siya ang nagloko. Ang saya sa pakiramdam na nagpapaka seryoso ako sa kanya pero ganon din pala ang sakit na babalik sa akin. Hindi sapat at tunay ang pagmamahal niya sa akin kaya niya ginawa 'yon." Umiiyak na sambit nito. "Sana hindi na lamang Niya ako niligawan kung balak niya pala akong lokohin at saktan. Sana hindi siya nagbigay ng motibo para mahulog ang loob ko sa kanya!" Parang ako pa ang sobrang nasasaktan dahil sa mga nalaman ko. Alam ko kung gaano kamahal ni Criza ang boyfriend niya. Ni isang beses ay hindi niya ito kinayang tiisin.

"Anong balak mo ngayon? Huwag kang umiyak dahil sa taong hindi deserving para sayo. Huwag mong ipakita na hindi mo kayang wala siya. Dapat maging masaya ka dahil kahit papano ay nawalan ka ng taong manloloko. Nawala na ang taong umaabuso sa pagmamahal mo. Be strong! Lagi kaming nanditong tatlo para sayo." Hinagod ko ang kanyang likod at ipinatong ko ang kanyang ulo sa aking balikat.

"Hihiwalayan ko siya dahil alam ko naman na hindi siya ang tamang tao para sa akin. Hindi ko deserve ang isang lalaking manloloko at higit pa sa lahat hindi ko kailangan ang lalaking hindi kayang pahalagahan ang pagmamahal ko." Ani criza habang luhaan parin ang kanyang mga mata.

"Tama yan, maging matatag ka at ipakita mong hindi ka apektado dahil kapag nakikita ka nilang umiiyak at nagmumukmok ay pagtatawanan ka nila. Ikaw ang magmumukhang kaawa-awa at talunan. Dapat ipakita mo na siya ang nagkamali dahil siya ang nawalan ng babaeng tapat at nagmamahal ng tunay sa kanya. Kapag niloko din siya ng taong pinili niya ay dun palang panalo kana." Mahabang sambit ko habang nakangiti.

" Tama na ang pag-iyak! Hindi ko dapat sinasayang ang mga luha ko sa maling tao." Kalmadong saad niya kasabay nun ang pagpunas niya sa kanyang mga luha.

"Be strong Mahal na Mahal ka namin."

"Thank you Shineitthe!" Ani Criza.

" Tara punta na lamang tayo sa mall para kahit papano mabawasan yang nararamdaman mo. Mag-enjoy muna tayo." Alam ko kase na mahilig ito sa shopping shopping. Tumayo na kami at nagsimula nang naglakad papunta sa sasakyan.

Paano kaya kapag ako ang nagkaroon ng love life? Baka ikamatay ko pa. Eh sa love life palang ng kaibigan ko stress na ako. Siguro mas owkey kung hindi ako magkakaroon ng boyfriend para hindi ko maranasan ang naranasan ni Criza.